Dzisiaj zaczynam ich kompilację niezbędni pisarze, kobiety i matki, które otwierają oczy i umysł, aby rozwijać nasze życie z większym bezpieczeństwem i pełnią. Zaczynam od najciekawszych i najtrudniejszych ze wszystkich, Casilda Rodrigáñez Bustos.
Na rynku jest wiele książek skierowanych szczególnie do matek, a także do ojców, wiele z nich napisane przez kobiety z perspektywy jego macierzyństwa oraz głębokich doświadczeń lub wiedzy zdobytej po wielu latach doświadczenia zawodowego, które mogą pomóc nam stawić czoła byciu rodziną, która kształci się z szacunku i empatii.
Zaczynam od Casilda Rodrigáñez, być może ten, który wymaga gęstszego i bardziej napiętego czytania, pełnego złożonych pomysłów, który odnosi się do kobiecości i macierzyństwa z antropologicznego punktu widzenia, rozwijając teorie na temat przemocy w społeczeństwie i w nas samych, które będą zakładać głębokie konwulsja i to, niezależnie od tego, czy zgadzamy się z ich wnioskami, będzie stanowić wyzwanie dla nas do myślenia.
Łono kobiety, która od dzieciństwa nie była represjonowana seksualnie, działa doskonale, wytwarzając przyjemność, a nie ból; ale łono kobiety, której seksualność została sparaliżowana od dzieciństwa, działa patologicznie i z bólem.
Casilda jest autorką takich dzieł, jak „Atak na Hadesa”, „Zatrzymamy się z przyjemnością” i „Tłumienie macierzyńskiego pożądania i geneza stanu nieświadomego poddania się”. Jego prace można pobrać bezpośrednio z jego strony internetowej, a także śledzić wiele jego przemyśleń.
Geneza przemocy była już znana w prymitywnym patriarchacie. Wikingowie zawiesili dzieci na drzewie pod śniegiem, a Spartanie zrzuciły je z góry, tak że zbroja ocalałych sprawiła, że zostali wojownikami wyszkolonymi do okrucieństwa. Były to nagłe formy zamrożenia układu libidinalnego; Teraz są bardziej subtelne, powolne i niewidoczne.
Jest pisarką i biologką urodzoną w Madrycie w 1945 roku i wyróżnia się antypatriarchalną wizją porodu, macierzyństwa i ogólnie społeczeństwa.
To jest wielkie oszustwo, matka wszystkich oszustów, podstawowy dogmat, który leży u podstaw dyskursu dominacji: wierzyć, że człowiek jest męskim archetypem, który był i jest bohaterem naszej patriarchalnej historii, historii wojny między płeć, dominacja, niewolnictwo, ludzkie cierpienia i grabieże. Wierząc, że jesteśmy tym, że ludzkie istoty mają wrodzony garbnik, że nasze dzieci są tyranami, leniwymi ludźmi i leniwymi ludźmi, że list wkracza tylko krwią i że pokój płci jest tylko możliwe poprzez pakt podlegający sztucznej regulacji.
Możemy go znaleźć na dwóch stronach: Casilda Rodrigáñez i Pulpos i meduzy. Dla mnie był to jeden z najtrudniejszych i najbardziej pouczających odczytów, z jakim się spotkałem i pozostaje stałym źródłem inspiracji.
Będę kontynuować, po tej prezentacji Casilda Rodrigáñez, recenzja w wielcy pisarze które moim zdaniem mogą zapewnić naszym czytelnikom wiele informacji i refleksji.
