Wyjaśniłem już, że jestem matką, która nie przyjmuje kar ani wyższości osoby dorosłej, która domaga się jej posłuszeństwa, nie mówiąc już o przejawach fizycznej przemocy wobec dzieci.
Przeciwnie, jestem najwyraźniej bardzo tolerancyjną matką, która negocjuje i pozwala dziecku być odpowiedzialnym i właścicielem jego życia. O ile jednak bronię praw dzieci, ich potrzeb i tego, co nazywa się „hodowlą przywiązań”, nie bronię wychowania dzieci bez ograniczeń.
Granice wychowania empatycznego
Limity są konieczne, niezbędne. Granice są fizyczne, stanowią przesłankę bezpieczeństwa wszystkich i dobrego samopoczucia emocjonalnego siebie i otaczających nas osób. Dlatego uważam, że bardzo ważne jest, aby rodzice, którzy chcą wychowywać z szacunkiem, empatią i słodyczą, wiedz także, że jedną z najważniejszych rzeczy, które powinieneś wiedzieć, jest ustalenie limitów.
Granice są respektowane
A to jest arbitralny limit. Szanuj prawa innych i nie korzystaj z naszej wolności lub kaprysu wobec praw innych. Nasze prawdziwe dobro jest częścią dobrobytu innych.
Granice są respektowane. W przypadku dziecka granice są różne, ponieważ dziecko jest czystą koniecznością. Potrzebuje skrzyni, chociaż uważamy, że zjadł już dość. Potrzebuje naszej broni i naszego towarzystwa do czuwania i snu. Na tym etapie nasze potrzeby są mniej ważne, ponieważ dziecko może nas potrzebować kosztem odpoczynku. Ale nawet wtedy musimy być świadomi tego, czego potrzebujemy i starać się przekazywać to ze słodyczą i empatią.
Jednak w miarę, jak dziecko rośnie i rozumie język, edukacja, którą zamierzamy udzielić rodzicom, jest niezbędna, zarówno z szacunkiem, jak i bez wykonywania niekwestionowanego autorytetu lub nakładania kar, krzyków lub ciosów, takich jak przekazywanie także nasze potrzeby, ponieważ tylko dzięki odpowiedzialnemu i spójnemu przewodnikowi upewnimy się, że dziecko jest naprawdę empatyczne i umie szanować nas jako ludzi o takich samych prawach jak oni.
Wychowywanie bez plag nie jest podnoszenie bez ograniczeń
Edukuj bez biczowania, wychowywać z szacunkiem, nie ma być niewolnikami dziecka, pochylać się nad jego najbardziej pielgrzymującymi zachciankami ani pozwalać nam lub innym ludziom na brak szacunku. Jeśli się nie klei, nie klei się. Oznacza to, że nie uderzymy, ale nie możemy również zgodzić się na uderzenie dziecka, obraźliwe lub agresywne wyrażanie jego zachcianek.
Różnica polega na tym, jak rozpoznać, co jest podstawową potrzebą, a co odzwierciedleniem potrzeby, czymś, co zasługuje na szerszy temat. Podsumowując, dziecko nie musi puchnąć w lody lub bułeczki, nie musi biegać po restauracji, kłopotając kelnerów i gości, nie musi miażdżyć innych dzieci lub ich rodziców krzykiem lub złością, jeśli wszystkie ich życzenia nie zostaną spełnione.
Dziecko wydaje się tak smutne, że nigdy nie mogę być dzieckiem i biegać swobodnie ze strachu przed policzkiem lub zniewagą jak dziecko, które dorasta, nie rozumiejąc, że interakcja z innymi wiąże się z odpowiedzialnością i dwustronną empatią.
Bez szantażu i etykiet jest to również nasz obowiązek, tak jak wkładamy się w twoją skórę i rozumiemy twoje uczucia, wyjaśniamy ich imię i sposób działania u innych ludzi. Jeśli przeszkadza nam krzyczeć lub ustawić telewizor na pełną głośność, musimy to wyjaśnić, nie tracąc cierpliwości, od małych, aby stały się kompletnymi i bezpiecznymi ludźmi.
Bezpieczeństwo opiera się na zaufaniu
Bezpieczeństwo dzieci i zaufanie do rodziców opiera się na wzajemnej empatii, stopniowo wychowując się na zasadzie wzajemności i rozumiejąc, że ani my nie jesteśmy dorośli, którzy narzucają się zawsze naszymi pragnieniami, ani dzieci nie mają prawa wkurzać innych za to, że są.
Wychowanie w empatii nie polega na wychowywaniu bez ograniczeń lub zamienianiu dzieci w dzikie samolubstwa, ale wręcz przeciwnie, pomaga im być odpowiedzialnymi za swoje czyny i szanować innych.
Granice fizyczne są zrozumiałe, a dzieci zakładają je na podstawie doświadczenia. Granice w zachowaniu uczy się na podstawie przykładu i spójności, nie dając im blanszowania z kart za jakiekolwiek zachowanie, bez względu na to, jak denerwujące, ale wyjaśniając powody, dla których istnieje miejsce i miejsce na wszystko. Nie powinniśmy obawiać się ograniczania niewłaściwego zachowania, z cierpliwością i bez przemocy, ale musimy je ustalić i wyjaśnić.
Nie możemy mylić edukacji z szacunkiem z edukacją dzieci bez ograniczeń, ponieważ właśnie kształcenie polega na szkoleniu odpowiedzialnych ludzi, którzy potrafią szanować innych i rozumieć ich, zaczynając od szanowania i rozumienia nas, ale nie pozostając w tym i pozwalając, aby natura obrała swój kurs bez kontroli.
