Kilka tygodni temu opowiedziałem ci o rysunkach mojego syna, mało rozbudowanych, ale pełnych przesłania, ponieważ on rysuje, aby coś wyrazić, a nie dokładnie, aby to komuś wyrazić, ale robi to jako konieczność powiedzenia czegoś bez określonego odbiorcy (nie Przychodzi ze swoimi rysunkami, aby nam pokazać, chyba że z konkretnym rysunkiem chce nam coś pokazać).
W tym poście wyraziłem zaniepokojenie możliwością, że ktoś w szkole spróbuje nauczyć go rysować, dać mu wskazówki i narzucić jego metodę lub sposób „mówienia” poprzez rysowanie.
Koncentrując się trochę na tej wizji, chcę dziś rozpocząć serię wpisów (trzy, bardziej konkretnie), aby wyjaśnić pięć rzeczy, które robią dorośli, nieświadomie i zwykle z najlepszą intencją, które pomagają dzieciom stracić kreatywność i chęć rysowania.
1. Przywołaj bazgroły do jego pierwszych rysunków
Pierwszym błędem, jaki popełniają wszyscy dorośli, jest traktowanie pierwszych rysunków dzieci jako doodli. Zwykle mówimy: „jest mały, nie umie narysować więcej niż bazgroły”, ponieważ wierzymy, że rysunek wyraża coś, co inni muszą wiedzieć, jak widzieć, a im bardziej rzeczywista reprezentacja, tym lepiej rysuje dziecko.
Jednak dzieci, które tworzą stałe i niekończące się koła, jakby pióro nie mogło przestać się obracać w dłoni, rysują i mają się dobrze, ponieważ właśnie to muszą zrobić.
SAR mówi, że doodle to „Nieregularna funkcja wykonana za pomocą pióra, ołówka itp.„Poza tym, że”Źle narysowane pismo„ Byłoby to coś w rodzaju źle wykonanego rysunku, czegoś, co może i powinno być lepsze, i myślę, że się nie mylę, kiedy mówię, że wszyscy mamy pojęcie bazgrołów, że seria pociągnięć bez porządku i znaczenia nie pokazuje niczego osobie, która idź
Ale dla dzieci ma to sens, ponieważ jest to pierwszy etap, który muszą zrobić, pierwszy krok, po którym przejdą do następnego, gdy ta suma ciągłych kół jest ograniczona tylko do jednego (który z kolei ewoluuje w kierunku trójkąta, kwadratu i innych form, które dziecko robi naturalnie bez nikogo, kto go uczy ).
Mówię, że musi to zrobić, ponieważ aby dotrzeć do pierwszego okręgu lub pierwszej odizolowanej spirali, dziecko ćwiczy, ciągle obracając pióro, tak jak wtedy, gdy powtarza słowo sto razy w różnych kontekstach, zanim uczyni je swoim własnym.
Więc coś tak przydatnego i ważnego jak ten rysunek szkoleniowy nie powinien być nazywany „doodle” lub, jeśli tak, powinniśmy zmienić pojęcie słowa, ponieważ im bardziej dziecko pozostawia swoje pociągnięcia, tym bardziej będzie się cieszył i więcej będzie się uczył.
To tak, jakby dziecko, które uczy się mówić, a po dwóch latach mówi „toche”, zamiast samochodu, ktoś mówi mu, że źle mówi. Nie jest tak, że źle mówi, ma dwa lata i dlatego mówi jak dwuletnie dziecko. Tak więc, jak na wiek, ma się dobrze (wyobraź sobie także konsekwencje, że dwuletnie dziecko może być zmuszone usłyszeć, jak ktoś mówi o nim źle mówi).
Będzie kontynuować
Dzisiaj nie chcę przedłużać, więc obejrzyjcie przesłanie, które zostawiłem dziś i jutro będziemy kontynuować więcej wskazówek, aby nasze dzieci nie chciały siedzieć i rysować, ale wolą robić inne rzeczy, które bardziej ich motywują.
Zdjęcia | Plindberg, Bberlin2010 na Flickr
W Babies i więcej | Znaczenie ekspresji artystycznej, Klucze do interpretacji rysunków dzieci, Edukacja kreatywności: wyobraźnia jest jedną z najlepszych zabawek, jakie istnieją
