Kiedy para ma dzieci, ich życie zmienia się tak lub tak. Jest nie do naprawienia. Dzieje się tak, nawet jeśli tego nie chcesz. Nawet w tych parach, które planują pozostać niezmienione i nadal robić to samo, co przed urodzeniem dziecka. Zmienia się, ponieważ to nie to samo, że być samemu, bez większej odpowiedzialności niż jeść i płacić za dach (który nie jest mały, oko), niż wtedy, gdy nagle towarzyszy mu dziecko, które pochłania cały czas rodziców.
Z tego powodu wielu rodziców prawie całkowicie odłącza kabel „życia towarzyskiego” i „chodźmy na spacer lub do kina” w momencie, gdy wchodzą do szpitala, aby rodzić, ze wszystkim, co pociąga za sobą .
Nagle widzisz siebie, jak rozmawiasz z przyjaciółmi, braćmi lub znajomymi i zdajesz sobie sprawę, że pozostawałeś w tyle pod wieloma względami, ponieważ podczas gdy wszedłeś w świat ubrań dla dzieci, wózków dziecięcych, płaczów, smarków, małe skarpetki i pulchne małe dłonie reszta ogląda nową serię, która wychodzi co sezon i chodź do kina.
To sprawia, że jedną z rzeczy, które łączy niedawnych i nie tak niedawnych rodziców (i staje się to zabawnym tematem do rozmowy) jest to, że minęło sporo czasu, odkąd którykolwiek z nich poszedł do kina, dlatego pytam: Jak długo nie byłeś w filmach?
Ponieważ wielu z was ma dzieci w różnym wieku, na pewno nie zrobi wiele, ale inni nie będą mieli wiele czasu, odkąd na nie wejdziecie. W moim przypadku, na przykład, zaledwie kilka miesięcy temu, ponieważ moje dzieci mają już 5 i dwa i pół roku i mniej więcej można z nimi oglądać film w przyzwoity sposób. Jednak kiedy byliśmy rodzicami po raz pierwszy, przyjechaliśmy czekać do 3 roku życia, aby zobaczyć Madagaskar 2. To znaczy, musimy być trzy lata bez chodzenia do kina kiedy będąc samotnie chodziliśmy prawie co tydzień.
Trzy lata, a film, który każe nam ponownie wejść do kina, to Madagaskar 2, który jest kolejnym. Chodzimy do kina ponownie od dwóch lat, ale filmy, które oglądaliśmy, nie pochodzą z „Odpowiednie dla wszystkich odbiorców”. Tak więc łodzią wkrótce pamiętam ten, „Vicky the vickingo”, „Up”, „Toy Story 3”, „Rio” i niewiele więcej.
Tęsknię za siedzeniem w kinie z popcornem i pomarańczową Fantą, aby zobaczyć film, który nie jest animowany bez ręki pokazującej połowę popcornu i zabierającej Fantę do połowy, chociaż nie za dużo ponieważ, szczerze mówiąc, Mam wrażenie, że jakość filmów nie animowanych jest niewiele wyższa niż filmów animowanych. W każdym razie jest to kolejny problem.
Jako rozwiązanie, gdy ledwo chodziliśmy do kina, przyszło mi do głowy, aby przynieść kino do domu („jeśli Mahomet nie pójdzie na górę, góra pójdzie do Mahometa”). Boże Narodzenie dwa lata temu dostaliśmy projektor i ekran i umieściliśmy wszystko w jadalni w domu. W każdą niedzielę (i kiedy transmitują interesujące Cię mecze piłkarskie) wykorzystujemy to wszystko. Pewnego dnia, kiedy mam chwilę, pokazuję ci.
A teraz ty: Jak długo nie byłeś w filmach?
)
