Siamese to te bliźniaki, których ciała pozostają zjednoczone po urodzeniu, zjawisko, które zdarza się raz na 200 000 urodzeń. Od stuleci udokumentowano przypadki syjamskie, ale kim byli bliźniacy, którzy nadali mu swoją nazwę?
Najbardziej znane były syjamskie Chang i Eng Bunker, bracia urodzeni w Siam w 1811 roku. Urodzili się w dolinie Mae Klong, w prowincji Samut Songkhram w Królestwie Siam, obecnie Tajlandia. Ze względu na rzadki stan stały się częścią cyrku i spędzili większość życia w Stanach Zjednoczonych. W cyrku P.T. Barnum były znane jako „Bliźnięta syjamskie”.
Bracia byli zjednoczeni z boku, ale każdy z nich zachował własne kończyny, co ułatwiło ich ruchy i współistnienie. W takim stopniu ich istnienie było „normalne”, że pobrali się (z dwiema siostrami) i mieli odpowiednio 10 i 12 dzieci.
Legenda i biografia bliźniaków Siam
Legenda mówi, że jego matka tak bardzo manipulowała materiałem, że połączył braci z boku, że udało mu się na tyle rozciągnąć, że mogli być obok siebie, zamiast być twarzą w twarz, tak właśnie się urodzili.
Początkowo i po przedstawieniu królowi byli skazany na śmierć za uznanie za znak złego omen. Ale król Rama III uchylił zdanie, gdy zobaczył, że nie było katastrofy, a bracia zostali uratowani przed śmiercią egzekucyjną. Popularny szkocki kupiec spotkał ich i poprosił w 1824 r. O zgodę rządu Syjamskiego na wydostanie ich z królestwa.
Po długim oczekiwaniu pozwolenie zostało udzielone w 1829 roku, a bliźniacy zostali pokazani jako ciekawostka podczas udanej trasy po świecie. Z Londynu do Stanów Zjednoczonych, aby być częścią słynnego cyrku Barnum & Baily. Ale niektóre spory monetarne z jego promotorem spowodowały, że bliźniacy stali się niezależni i zaczęli się promować.
Pomimo tego sukcesu artystów cyrkowych i względnej normalności ich życia bliźniacy chcieli się rozdzielić. Przez dziesięciolecia konsultowali się z wieloma lekarzami w sprawie możliwości interwencji.
Ponieważ jednak nie było żadnej technologii rentgenowskiej do ustalenia wewnętrznej fizjologii połączenia między dwoma ciałami, operacja ta była niebezpieczna dla braci, więc odrzucili ten pomysł. Autopsja to by ujawniła zostały zjednoczone przez wątrobę. Jednak interwencja byłaby dziś możliwa.
W 1839 r. Wycofali się z obwodu wystawienniczego i osiedlili się w Wilkesboro w Karolinie Północnej, gdzie zostali obywatelami USA, wymienionymi jako „Chang and Eng, Siamese Twins”. Dopiero kilka lat później przyjęli nazwę Bunkier. W kwietniu 1843 r. pobrali siostry Adelaide i Sarah Anne Yates Na podwójnym ślubie.
Jeśli życie w parze jest trudne, możesz sobie wyobrazić, jak to było mieszkać w czterech. Przez kilka lat obie pary dzieliły dom, ale po walce między siostrami, w której braci uczestniczyli, powstały osobne domy i bracia spędzili resztę życia przychodząc i odchodząc co trzy dni w odpowiednie domy.
Po chwili wrócili do cyrku, by wesprzeć swoje duże rodziny. Dzieci uczestniczyły również w programie.
Pisarz Mark Twain Był zafascynowany legendą o syjamskim Czang i inż. I napisał historię „Te niezwykłe bliźniaki!” także do jego brata.
Jednak to pismo, które powinno humorystycznie opowiadać o syjamskim „potworze”, który był wystawiany w cyrkach i dalej rozwijał argument dwóch różnych ludzi w tym samym ciele, doszło do ostatecznej wersji „Wilsona, orzecha”, gdzie bohaterowie nie byli już identycznymi bliźniakami.
Upadek syjamski i początek mitu
Wracając do rzeczywistości, Chang i Eng byli sprytni i przebiegli w biznesie. Ponadto byli utalentowanymi artystami i podczas swojego występu wykonywali akrobatyczne wyczyny, magiczne sztuczki i humorystyczne rutyny. Bilety na jego koncert nie były tanie, ale publiczność uznała je za dobrze wydane pieniądze po obejrzeniu serialu. Bracia byli relatywnie częstymi wiadomościami, także o jego śmierci.
Koniec syjamski był tragiczny i przyczyniły się do mitu, że bliźniacy są zjednoczeni poza życiem. Chang popadł w alkoholizm, a jego zdrowie pogorszyło się, dopóki podczas transatlantyckiej podróży nie doznał udaru mózgu (1870), co nie wpłynęło na inż. Jednak wysięk spowodował, że Chang został sparaliżowany z prawej części ciała, co zmusiło Brat, aby zapewnić wsparcie fizyczne.
W styczniu 1874 r. W wieku 63 lat Chang rozwinął ciężkie zapalenie oskrzeli, które doprowadziło do zapalenia płuc. Pewnej nocy Eng obudził się i odkrył, że jego brat nie oddycha. Chang nie żył, więc Eng wyczuł, że jego koniec jest bliski. W tych krytycznych momentach kazano mu oddzielić się od brata, co odrzucił. Jednak kiedy przybył lekarz, który mógł wykonać operację w ekstremachEng również zmarł.
Badanie pośmiertne w College of Physicians and Surgeons w Filadelfii wykazało, że Chang zmarł z powodu tętniaka w mózgu; i inż. z szoku spowodowanego widzeniem jego połowa bez życia Od tego czasu i z powodu Sława tych braci Siam, termin „syjamski” służy do określania rodzajów bliźniaków podobne, zjednoczone przez ciało.
