Jedną z sytuacji, które dotyczą kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży, ale także w czasie ciąży do dwudziestego tygodnia, jest spontaniczna aborcja. W tym artykule wyjaśnimy co to jest i dlaczego tak się dzieje.
Co to jest poronienie?
Poronienie Jest to taki, który występuje przed dwudziestym tygodniem, z przyczyn znanych lub nieznanych, ale niezamierzonych.
Większość spontanicznych aborcji występuje w pierwszym trymestrze ciąży. Przyczyny nie zawsze są określone, ponieważ są to prawdopodobnie problemy genetyczne, które sprawiają, że zarodek nie jest zgodny z życiem i nie porusza się do przodu.
Chociaż kobieta w ciąży może cierpieć poronienie z powodu urazu fizycznego, a może nawet emocjonalnego, pomyłka wiąże spontaniczną aborcję z uprawianiem sportu lub seksu. Zwykle nie ma „winy”, powód jest zwykle naturalny. Nie przeszkadza to matce i ojcu odczuwać emocjonalny wpływ, co zobaczymy później.
Czasami może wystąpić groźba aborcji, spowodowana nieoczekiwanym krwawieniem. Powinieneś udać się do lekarza, który analizując stan szyjki macicy i za pomocą ultradźwięków wskaże, czy oczekiwane dziecko nadal żyje. W takich przypadkach to lekarz ustali, czy odpoczynek lub inne środki ograniczające są konieczne.
Objawy spontanicznej aborcji
Ciąża jest złożonym procesem i objawy poronienia, choć dość jasne, nie zawsze będą oznaczały utratę ciąży.
Objawami bardziej charakterystycznej spontanicznej aborcji są krwotok krwotoczny (krwawienie z pochwy) bardziej obfity niż krwawienie z implantacji, a zwłaszcza skrzepy, bóle brzucha silniejsze niż z reguły i logicznie, stwierdzenie ultradźwiękowe braku aktywności zarodka lub płód
Rodzaje spontanicznej aborcji
Terminologia medyczna może powodować pewne zamieszanie w tak trudnym czasie, więc wygodnie jest wiedzieć, aby dobrze zrozumieć, co się dzieje. Jest ich kilka rodzaje poronień.
The wczesne aborcje są to te, które występują przed dwunastym tygodniem ciąży i stanowią większość, nawet do 80%. W niektórych przypadkach zdarzają się nawet, zanim matka jest w ciąży.
The późne aborcje Występują między dwunastym a dwudziestym tygodniem ciąży i zwykle wymagają pomocy medycznej. Jeśli utrata dziecka nastąpi po dwudziestym tygodniu, nie mówi się o aborcji, ale o przedwczesnym porodzie, nawet jeśli dziecko zmarło przed porodem. Chociaż cierpienia emocjonalnego nie można oszacować na podstawie tygodni ciąży, sytuacja późnej aborcji lub przedwczesnego porodu może być szczególnie traumatyczna, a opieka emocjonalna matki i ojca musi być również ekstremalna.
Jeśli szyjka macicy jest uchylona, ale zarodek nie został wydalony lub płód mówi o początkowej aborcji; Po usunięciu będzie mówić o nieuniknionej aborcji. W obu przypadkach wystąpią skurcze i krwawienie, które określą postęp utraty ciąży.
A całkowita aborcja jest to taki, w którym wydalenie zawartości macicy nastąpiło już naturalnie; a) odroczona aborcja W tym przypadku określa się śmierć płodu, ale nie następuje spontaniczne wydalenie macicy i zwykle konieczne jest interweniowanie w łyżeczkowanie lub leki, aby uniknąć posocznicy lub zakażenia. Jednak w niektórych przypadkach możesz zdecydować się na zarządzanie ewolucją matki, aby uniknąć wyleczenia, zawsze pod ścisłą kontrolą medyczną, aby uniknąć ryzyka.
Po poronieniu
Większość kobiet, które ucierpiały poronienie Nie mają problemów z posiadaniem większej liczby dzieci, jednak w niektórych przypadkach może to powodować komplikacje w następnej ciąży.
Kiedy dojdzie do trzech poronień, porozmawiamy powtarzające się aborcje i zostanie przeanalizowane, czy występują problemy z poczęciem lub chorobami genetycznymi. W niektórych przypadkach mówi się, że te nawracające aborcje są związane z niemożnością rozróżnienia nieżywotnych zarodków, chociaż najczęstszą wskazaną przyczyną jest trombofilia, brak równowagi w krzepnięciu krwi.
Emocjonalne aspekty spontanicznej aborcji
Chociaż czasami środowisko zaprzecza bólowi aborcji, istnieją aspekty emocjonalne związane ze spontaniczną aborcją Tego nie da się zaprzeczyć. Ból, smutek, strach przed nową ciążą i prawdziwy pojedynek dla ukochanego syna to uczucia, które należy zaakceptować jako normalne i nigdy nie zminimalizować.
W końcu uratowaliśmy słowa, które ginekolog i psychiatra Emilio Santos, autor książki Pusta kołyska przesłał w wywiadzie udzielonym Niemcom i nie tylko.
Jak kobieta, która straciła dziecko podczas porodu lub ciąży, może ponownie poradzić sobie z ciążą bez obawy?
Spontaniczna aborcja i utrata ciąży to wydarzenia, które musimy rozumieć jako coś, co dzieje się w naturze, ziarno może wytworzyć piękną roślinę lub może nie wykiełkować lub zrobić, ale nie postępować. Natura jest taka. Nie mamy wyboru, musimy zaakceptować naturę taką, jaka jest. Kiedy kobieta przeszła aborcję, musi przejść proces emocjonalny, który może być trudny, ale jest to również proces dojrzewania, proces akceptacji. Dobry profesjonalista wie, jak uszanować znaczenie tego procesu dla kobiet. Bardzo częstym błędem ze strony profesjonalistów jest próba zapomnienia lub zminimalizowania tego procesu.
Co należy zrobić, aby pomóc tym kobietom?
Błąd, o którym mówił, przekłada się na dobre intencje, ale błędne zwroty, takie jak: „Będziesz mieć kolejne dziecko”, „To nic”, „Zapomnij”. Kobieta, która przeszła aborcję, przeżyła to jako coś bardzo imponującego i bardzo ważnego. Potrzebuje czasu na rozpacz, czasu na strawienie go, czasu na zaakceptowanie go i rytuałów nadania temu zagubionemu dziecku znaczenia, na jakie zasługuje. Kiedy ta kobieta zajdzie w kolejną ciążę, będzie to inna; nie można udawać, że matka zastępuje zagubione dziecko innym dzieckiem, które ma przyjść. Są różnymi istotami i każdy musi mieć swoje miejsce w umysłach swoich bliskich. W przeciwnym razie pewne zaburzenia psychiczne mogą wystąpić u nowego dziecka lub u samych rodziców.
Mamy nadzieję, że możemy pomóc Ci zrozumieć przyczyny, objawy i rodzaje spontanicznej aborcji i aby zrozumieć także psychologiczne aspekty strat ciążowych, coś, co musimy wziąć pod uwagę, jeśli my lub ktoś w naszym otoczeniu musi przejść przez tę bolesną sytuację.
