Wczoraj opublikowaliśmy pierwszą część wywiad z psychologiem Gabriellą Bianco. Kontynuowaliśmy z nią rozmowę, a teraz chcieliśmy ją zapytać, w jaki sposób zapobiegnie połogom prowadzącym do cierpienia, oprócz zadawania im pytań o to, kiedy należy poprosić o pomoc psychologa.
Porozmawiamy również w tym temacie wywiad z Gabriellą Bianco na temat roli, jaką powinny odgrywać położne, wzrostu popytu na doulas i wartości, jaką grupy matek mają dla okresu połogu.
Kontynuujmy, Gabriella, mówiąc o profilaktyce, która wydaje mi się niezbędna, chociaż nie wiem, jak można ją rozważyć. Czy zapobieganie jest wygodne dla matek, aby wiedzieć, „co na nich czeka”?
Zapobieganie jest niezbędne iw tym przypadku byłby wyraźnie promotorem zdrowia okołoporodowego. Teraz nie musimy zapominać, że żyjemy w społeczeństwie, które nie ma długiej tradycji i doświadczenia w profilaktyce psychospołecznej.
Przyswojenie doświadczenia (połogu) nie jest łatwym zadaniem, aby je przewidzieć, szczególnie jeśli żyjemy intensywną i często nieznaną teraźniejszością (ciążą), inwestując dużo energii w życie teraźniejszością i przygotowując natychmiast kolejny etap, nie mniej niż narodziny / do dziecka. W przypadku niektórych kobiet przygotowywanie się w czasie ciąży do potrzeb, które one i ich dzieci będą miały po porodzie, jest trochę obce, w zależności od połogu każdej kobiety z tak wielu składników ściśle związanych z jej osobistą historią i doświadczeniem z tego samego porodu / urodzenie
Jak zorganizowalibyśmy to zapobieganie?
Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, uważam za istotne wdrożenie strategii zapobiegawczych, które kładą nacisk na promocję zdrowia okołoporodowego od najmłodszych lat, przekazując naszym dzieciom prawdziwe i proste informacje na temat fizjologii porodu / porodu oraz jasne przesłania, które wzmacniają i ponoszą odpowiedzialność za siebie.
Czy wpływa na rodzaj dostawy?
Możliwość zagwarantowania maksymalnej liczby porodów fizjologicznych stanowi kolejny środek zapobiegawczy rozwoju psychopatologii poporodowej matki, ponieważ kaskada hormonalna typowa dla porodu normalnego (oksytocyna, endorfiny i prolaktyna) ma znane właściwości antydepresyjne. Jednocześnie niezbędne jest kontynuowanie pracy z przyszłymi matkami i specjalistami ds. Porodu w sesjach indywidualnych i / lub grupowych (w) szkoleniu, refleksji i rozwoju osobistym kontra zawodowym. Zapobieganie jest wielkim wyzwaniem i wygodnie jest wdrażać strategie na różnych poziomach, równolegle i uzupełniająco. Osobiście jestem zaangażowany w salutogenne podejście do zdrowia kobiet w ogóle, a zwłaszcza w okresie okołoporodowym, w celu zminimalizowania potrzeby interwencji psychologicznej i psychoterapeutycznej w okresie poporodowym. Po latach intensywnej pracy nad naprawą urazu (okołoporodowego) doszedłem do wniosku, że pilnie trzeba znaleźć nowy paradygmat zdrowia i wdrożyć go w pracy psychologicznej z młodymi ludźmi, przyszłymi matkami (i ojcami) i specjalistami opieki okołoporodowej.
Czy możesz nam to wyjaśnić bardziej szczegółowo?
W oparciu o model salutogenezy dr Antonowsky'ego i jego zastosowanie na etapie macierzyństwa według położnej i badaczki Vereny Schmid koncentruję się na identyfikowaniu i aktywowaniu wewnętrznych zasobów kobiet, zwiększając ich zdolność do adaptacji w kontinuum między zdrowiem i choroby, zwiększając zdolność radzenia sobie jako sposób na przebudzenie solidarności, odpowiedzialności i zaangażowania na rzecz ich zdrowia (seksualnego i okołoporodowego) oraz samego życia.
W tym sensie stawiam na wzmocnienie pozycji kobiet (doskonały czynnik ochronny przed depresją) na osi cielesno-poznawczo-emocjonalno-duchowej (techniki relaksacyjne, prawdziwe informacje, edukacja w radzeniu sobie ze stresem, medytacja za pomocą głos i ciało, promowanie produkcji endorfin, hormonów ochronnych depresji). Wreszcie horyzontalna, otwarta i zaangażowana relacja terapeutyczna sprzyja samowystarczalności i skuteczności kobiet.
A kiedy dziecko przyjedzie, jakie czynniki powinny postawić matkę lub jej krewnych w pogotowiu?
Od pierwszej fazy połogu ważne jest, aby matka rozwijała opiekuńczy związek z dzieckiem w dążeniu do promocji zdrowia obu.
Ważne jest również, aby środowisko matki (para zastępcza, rodzina, przyjaciele itp.) Wspierało ją i zapewniało jej najlepsze warunki do czucia się kompetentnym: wsparcie praktyczne i empatyczne, opiekę nad matką i dzieckiem oraz wsparcie dla karmienia piersią matczyne, ponieważ hormony laktacyjne są naturalnymi lekami przeciwdepresyjnymi i kompensują spadek hormonalny z powodu utraty łożyska.
Co się stanie, jeśli te optymalne warunki zawiodą?
Kobieta, która jest samotna, mało trwała, pozbawiona praktycznego, eksperckiego i kochającego wsparcia, z małą zdolnością do adaptacji i ograniczonymi zasobami wewnętrznymi, może wydawać się smutniejsza, przytłoczona, zdezorientowana, zraniona i zmęczona fizycznie i psychicznie, szczególnie po porodzie interwencyjnym (indukcja, kleszcze, nacięcie krocza itp.) lub poważna operacja (cesarskie cięcie).
A jeśli to będzie się powtarzać?
Jeśli sytuacja ta utrzymuje się z czasem, należy uważnie obserwować, obserwować i monitorować, czy nastrój nie ulega pogorszeniu, dopóki nie powstanie grupa objawów depresyjnych, które mogą prowadzić do depresji połogowej. Zanim sytuacja stanie się przewlekła, zaleca się, aby kobieta i / lub jej rodzina poprosiły o poradę specjalisty ds. Zdrowia psychicznego, najlepiej specjalisty psychiatrii okołoporodowej i psychologii, któremu odpowiada ocena i odpowiednie leczenie zdrowia psychicznego. i emocjonalne matki puerpera.
Czego nie robić, jeśli boimy się cierpienia z powodu depresji poporodowej lub traumy porodowej?
Nie boimy się bez powodu. Branie odpowiedzialności za własne zdrowie oznacza również poważne traktowanie siebie i prowadzenie badań w celu podejmowania świadomych decyzji.
Najgorsze byłoby wtedy zamknięcie oczu, zignorowanie i zignorowanie naszych sygnałów alarmowych. Najbardziej opłacalnym podejściem byłoby poszukiwanie informacji, zrozumienia, pomocy, wykwalifikowanego profesjonalnego wsparcia, zasobów, aby poradzić sobie ze macierzyństwem ze zdrowiem, naprawić stare rany emocjonalne z czasem i przed przybyciem kilka tygodni po (następnym) porodzie.
Co sądzisz o rozpowszechnianiu się reklam w Internecie dla doulas lub towarzyszy połogu?
Nie jestem tym, który komentuje profesjonalną i ludzką jakość ludzi, których nie znam, więc nie mogę się ograniczać do kontemplowania tego zjawiska, pytać o ich rację bytu i nauczyć się szanować potrzeby i zmieniającą się rzeczywistość kobiet w ich etap macierzyński Wreszcie, z mojego doświadczenia w konsultacjach, jest dla mnie jasne, jak niezabezpieczony i zdezorientowany użytkownik jest w obliczu takiej oferty, ponieważ nie ma usługi poradnictwa ani kontroli jakości, która zajmowałaby się informowaniem i prowadzeniem, jak w innych krajach europejskich.
Czy położne nie powinny zaspokoić tej potrzeby?
W Hiszpanii istnieje profesjonalna postać przeszkolona do opieki nad kobietami na każdym etapie ich zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Ta profesjonalistka jest położną. Jego funkcje wyraźnie obejmują akompaniament kobiet w okresie połogu. Oczywiste jest, że obecnie nie wszystkie położne w Hiszpanii oferują i nie są w stanie zaoferować wyczerpujących obserwacji w okresie połogu, co w niektórych przypadkach nie zaspokaja potrzeb kobiety w okresie połogu. Jedną z konsekwencji tej okoliczności może być mnożenie alternatyw, które wypełniają tę pustkę. Ciekawą alternatywą dla indywidualnego akompaniamentu, której nigdy nie przestaję polecać kobietom w wieku poporodowym, które proszą o poradę psychologiczną, są sieci kobiet i grupy wsparcia wśród samych matek. Zawsze stanowią doskonałe uzupełnienie poradnictwa psychologicznego lub psychoterapii, chociaż nie zawsze mogą je zastąpić.
Każdy przypadek musi być oceniany indywidualnie, zapewniając zdrowie diady matki i dziecka.
Czy wszystkie kobiety, które „czują się źle” potrzebują pomocy psychologicznej?
Oczywiście i na szczęście nie. Będzie to zależeć od tego, jakie czynniki wymieniliśmy powyżej, czy i kiedy interwencja psychologiczna będzie odpowiednia i do jakiego stopnia.
Osobiście niepokoi mnie brak izolacji, porzucenia i samotności wielu teściowych matek i ich dzieci. Dziś wiemy, że kruchość i pogorszenie zdrowia psychicznego matki w całym Pierwotnym Okresie może wpływać - poza karmieniem piersią - na jakość więzi między matką a dzieckiem oraz na dobre samopoczucie rodziny. Istnieje wystarczająca ilość badań, aby zilustrować znaczenie zdrowia psychicznego matki w odniesieniu do zdrowia biopsychospołecznego stworzenia w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej.
Rozumiem, że trzeba być uważnym.
Tak Dzięki wczesnej ocenie stanu psycho-emocjonalnego matki możliwe jest wykrycie obecności możliwych zmian nastroju w czasie, a tym samym zapobieganie ich pogorszeniu. Rozpoznanie depresji poporodowej lub innej możliwej psychopatologii (psychoza połogowa, PTSD itp.) Na początku pozwala nam zapobiec pogorszeniu się sytuacji i, jeśli sytuacja tego wymaga, zaplanować doraźną interwencję psychologiczną, skracając czas leczenia i powrotu do zdrowia, a także jako zło i nadużywanie leków psychiatrycznych.
Jaką rolę powinny mieć grupy towarzyszące ciąży i po porodzie?
Rozumiem, że grupy wsparcia macierzyństwa / ojcostwa w czasie ciąży są bardzo ważnym środkiem zapobiegania i wzmacniania pozycji, a także przestrzeni szkoleniowych, aktywnego słuchania i pełnego szacunku wsparcia w podejmowaniu świadomych decyzji oraz w poszukiwaniu odpowiedzialnego macierzyństwa / ojcostwa, Zaangażowani i świadomi.
Grupy te oferują specjalną strukturę społeczną, która pozwala na zajęcie się wszystkimi problemami związanymi z macierzyństwem i wczesnym rodzicielstwem, dzielenie się doświadczeniami i gdzie doświadczenie matki jest cenione i znajduje twórczy wyraz.
Są to chronione przestrzenie, w których można znaleźć odpowiedzi i eksperymenty, w których tworzy się solidarność między kobietami w ilości proporcjonalnej do poziomów oksytocyny i prolaktyny obecnych w środowisku. Wykazano, że okoliczności te chronią zdrowie matki i dziecka, znacznie zapobiegając rozwojowi depresji w poporodowa
Grupy poporodowe w pierwszych miesiącach życia, lepiej, jeśli w pierwszym roku życia dziecka stanowią, moim zdaniem, narzędzie doskonałości odpowiadające potrzebom matek.
Matka puerpera, szczególnie jeśli istnieją czynniki, które mogą wywołać cierpienie emocjonalne, a nawet depresję poporodową, potrzebuje dużego wsparcia: od pracowników służby zdrowia, środowiska, swojej rodziny i jej partnera, ale przede wszystkim będzie musiała być w stanie to zrobić dla niej siebie lub z pomocą, aby wzmocnić swoje życie, zdrowie i syna.
W tym Wywiad z niemowlętami i nie tylko z psychologiem Gabriellą Bianco Poradziliśmy sobie z tymi problemami, ale musimy zająć się jednym aspektem, który omówimy w następnej części: konsekwencjami traumatycznych narodzin.
