Z okazji Światowego Dnia Aktywności Fizycznej, który obchodzono wczoraj w celu przekazywania codziennych potrzeb umiarkowanych ćwiczeń, chcieliśmy pamiętać dziesięć faktów na temat aktywności fizycznej co podkreśla WHO.
Na podstawie tych danych aktywność fizyczną definiuje się poprzez odróżnienie jej od sportu, zapamiętuje się istotną rolę aktywności dla zdrowego rozwoju, oferowane są wskaźniki umieralności z powodu siedzącego trybu życia, podkreślono znaczenie środowiska dla promowania ćwiczeń…
Zalecenia są również oferowane dla określonych grup wiekowych, a także wspomniany jest szczególny przypadek kobiet w ciąży i kobiet, które właśnie rodziły. W końcu otrzymujemy całkiem kompletne wyobrażenie o korzyściach płynących z aktywności fizycznej. Zobaczmy, co to jest dziesięć faktów na temat aktywności fizycznej i jej znaczenia dla zdrowia.
Brak aktywności fizycznej jest czwartym najważniejszym czynnikiem ryzyka światowa śmiertelność. 6% zgonów na świecie przypisuje się bezczynności fizycznej. Tylko nadciśnienie (13%) i spożycie tytoniu (9%) przewyższają go, a hiperglikemia go równa (6%). Ponadto brak aktywności fizycznej jest główną przyczyną około 21–25% przypadków raka jelita grubego i piersi, 27% przypadków cukrzycy i 30% przypadków choroby niedokrwiennej serca.
Regularna aktywność fizyczna pomaga utrzymać zdrowe ciało. Osoby aktywne fizycznie mają: mniejszą częstość: choroba wieńcowa, wysokie ciśnienie krwi, udar mózgu, cukrzyca, rak jelita grubego i piersi oraz depresja; mniejsze ryzyko upadków i złamań kręgów lub bioder; bardziej prawdopodobne, aby utrzymać zdrową wagę.
Nie należy mylić aktywności fizycznej ze sportem. Aktywność fizyczna jest uważana za każdy ruch ciała wytwarzany przez mięśnie szkieletowe, a co za tym idzie zużycie energii. Obejmuje to sport, ćwiczenia i inne działania, takie jak zabawa, spacery, prace domowe, ogrodnictwo lub taniec.
Aktywność fizyczna jest korzystna, niezależnie od tego, czy jest umiarkowana, czy energiczna. Intensywność odnosi się do rytmu wykonywania czynności, to znaczy „wysiłku włożonego w wykonanie czynności”. Intensywność różnych form aktywności fizycznej różni się w zależności od człowieka. W zależności od fizycznej postaci każdego przykłady umiarkowanej aktywności fizycznej będą energicznie chodzić, tańczyć lub wykonywać prace domowe. Niektóre przykłady intensywnej aktywności fizycznej to: bieganie, jazda szybkim rowerem, pływanie szybko lub przemieszczanie dużych ciężarów.
Grupa od pięciu do 17 lat. Ta grupa powinna co najmniej działać 60 minut dziennie umiarkowanej lub energicznej aktywności fizycznej. Jeśli te 60 minut zostanie przekroczonych, uzyskamy więcej korzyści zdrowotnych.
Grupa od 18 do 64 lat. Dorośli w wieku od 18 do 64 lat powinni wykonywać co najmniej 150 minut aktywności fizycznej o umiarkowanym natężeniu tygodniowo lub 75 minut intensywnej aktywności fizycznej lub inne równoważne połączenie aktywności umiarkowanej i energicznej. Wszystkie czynności powinny być przeprowadzane co najmniej 10 minut.
Ci powyżej 65 lat. Główne rekomendacje dla tej grupy są takie same jak dla poprzedniej. Ponadto osoby starsze o niskiej mobilności powinny wykonywać ćwiczenia fizyczne w celu poprawy równowagi i zapobiegania upadkom, co najmniej trzy dni w tygodniu. Kiedy nie mogą zrobić zalecanej kwoty z powodu problemów zdrowotnych, muszą pozostać tak aktywni, jak pozwalają na to ich możliwości i stan zdrowia.
Te zalecenia dotyczą wszystkich zdrowych dorosłych. O ile nie istnieją przeciwwskazania medyczne, zalecenia te dotyczą wszystkich osób, bez względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne lub poziom dochodów. Dotyczą one także osób z przewlekłymi niezakaźnymi chorobami niezwiązanymi z mobilnością, takimi jak nadciśnienie lub cukrzyca, i mogą być również ważne dla osób dorosłych z niepełnosprawnością.
Zawsze lepiej będzie wykonać jakąś aktywność niż jakąkolwiek. Osoby nieaktywne powinny zacząć wykonywać niewielkie ilości aktywności fizycznej i stopniowo zwiększać ich czas trwania, częstotliwość i intensywność. Nieaktywni dorośli, osoby starsze lub z ograniczeniami nałożonymi przez ich chorobę uzyskają dodatkowe korzyści poprzez zwiększenie swojej aktywności. Kobiety w ciąży, kobiety niedawno urodzone a osoby z problemami z sercem mogą potrzebować dodatkowych środków ostrożności i zasięgnąć porady lekarza przed próbą osiągnięcia zalecanego poziomu aktywności fizycznej. Na blogu powiedzieliśmy ci, że po porodzie powrót do ćwiczeń musi być stopniowy, a tutaj masz wszystkie informacje i porady dotyczące ćwiczeń w czasie ciąży.
Korzystne środowiska i wsparcie społeczności Mogą przyczynić się do zwiększenia aktywności fizycznej. Polityka miejska i środowiskowa ma ogromny potencjał do zwiększenia aktywności fizycznej ludności. Niektóre przykłady tych zasad to zapewnienie dostępności i bezpieczeństwa mobilności pieszo, rowerem i innymi formami aktywnego transportu lub istnienie w szkołach obiektów i bezpiecznych przestrzeni, aby uczniowie mogli wykonywać ćwiczenia fizyczne podczas czas wolny
W odniesieniu do tego ostatniego punktu, ale z implikacjami w wielu powyższych kwestiach, wszystkie sektory i wszystkie poziomy rządów, partnerzy międzynarodowi, społeczeństwo obywatelskie, organizacje pozarządowe i sektor prywatny mają do odegrania kluczową rolę w konformacja zdrowych środowisk i promocja aktywności fizycznej.
Pomimo ryzyka aktywność fizyczna rośnie na całym świecie we wszystkich krajach. Zaleca się, aby osoby nieaktywne zaczynały od małej aktywności fizycznej i stopniowo zwiększały czas trwania, częstotliwość i intensywność.
Tak więc młodsze dzieci są w najlepszej chwili, aby ustanowić zdrowe nawyki Zachęcamy ich i towarzyszymy im w codziennej aktywności fizycznej. Najlepszy sposób na to: baw się dobrze, grając, tańcząc, chodząc w dobrym tempie lub uprawiając sport ... Istnieje tysiące sposobów na poruszanie się i bycie zdrowszym.
