Każdego roku cierpi około 6% nastolatków na świecie depresja, chociaż zdecydowana większość nie udaje się do specjalisty, więc nie są diagnozowani i nie otrzymują leczenia. Grupa Naukowcy z Nowej Zelandii, przeprowadzili badanie opublikowane w British Medical Journal, w którym doszli do wniosku, że w leczeniu nastolatków z depresją dobrym wyborem jest stworzenie program komputerowy, ponieważ młodzi ludzie czują się bliżej środowiska nowych technologii.
I stworzyli SPARX, samopomocowa gra wideo skierowana do tych młodych ludzi w formacie RPG w fantastycznym świecie, w 3D oraz z własną ścieżką dźwiękową, która uczy technik kontroli i poprawy objawów depresji.
Aby przeanalizować wpływ gry wideo, przeprowadzono badanie 187 nastolatków w wieku od 12 do 18 lat nowozelandzkich ośrodków podstawowej opieki zdrowotnej z objawami depresyjnymi. Wszyscy przeszli testy psychologiczne, aby ocenić ich nasilenie, a tym samym podzielić je na dwie grupy, jedną z nich leczono za pomocą tej gry wideo, a resztę tradycyjnym sposobem leczenia tej choroby.
Po zakończeniu gry grupy zostały ocenione kilkoma testami psychologicznymi, w wyniku których uzyskano wynik SPARX Był tak skuteczny, a nawet bardziej niż zwykle dbał o zmniejszenie objawów depresji i lęku. 44% grupy, która obserwowała grę wideo, całkowicie wyzdrowiało, a tylko 26% osób, które stosowały tradycyjną terapię, wyzdrowiało.
Wyniki były zadowalające, ponieważ uważa się, że SPARX Jest to zasób samopomocy. Jedynym kontaktem między dziećmi, które korzystały z tej gry wideo, było udanie się do centrum zdrowia, aby zobaczyć się z lekarzem. Skontaktowali się również telefonicznie po miesiącu leczenia.
SPARX Można go używać bez małego nadzoru, w którym nastolatki mogą wybrać swojego awatara i przeżyć przygodę w siedmiu wyimaginowanych prowincjach, w których zmierzą się z wyzwaniami i zagadkami, ucząc się jednocześnie, że grają w techniki poznawcze i behawioralne, aby leczyć tę chorobę.
Naukowcy podkreślają, że terapia zwykle ma czas trwania od czterech do siedmiu tygodni i że są dostępne dla młodych ludzi, to oni decydują, kiedy się połączyć i czas, który na to poświęcają.
Myślę, że bardzo dobrą inicjatywą jest próba poprawy tego rodzaju zaburzeń u dzieci i młodzieży. Dobrze byłoby wiedzieć, czy w Hiszpanii rozważają ich wdrożenie.
