Aric Sigman jest psychologiem i pisarzem z Wielkiej Brytanii, który niedawno opublikował artykuł w Archives of Disease in Childhood. W nim stwierdza to W dzisiejszych czasach dzieci spędzają więcej czasu na oglądaniu telewizji niż w szkole, dodając, że tak duża ilość czasu przed ekranem jest czynnikiem ryzyka niektórych chorób z czasem (takie jak otyłość i problemy sercowo-naczyniowe).
Ale Sigman nie mówi tylko o telewizji, ponieważ średnia liczba ekranów w domach w Wielkiej Brytanii wynosi pięć, biorąc również pod uwagę, że w wielu domach dzieci mają również telewizor w pokojach, co zresztą dzieje się również w Hiszpanii.
Część społeczności naukowej w Wielkiej Brytanii krytykuje tego eksperta za jego twierdzenia, twierdząc, że badania nie są wystarczająco rygorystyczne, ale myślę, że główną kwestią jest to, że rodzice nie powinni potrzebować żadnych badań w tym zakresie. Zobaczmy, jeśli powiedzą mi, że brytyjski nastolatek spędza sześć godzin między ekranami (liczba, która nie różni się bardzo od tego, co dzieje się w Hiszpanii), a amerykański osiem, Nie potrzebuję żadnego raportu, aby zdać sobie sprawę, że „coś się dzieje”, i oczywiście wiem, jak sam mogę wywnioskować, że bardzo zdrowy nie jest. Co więcej, nasze własne doświadczenie i doświadczenie bliskich nam osób powinno być tego warte ocenić konsekwencje niewłaściwego korzystania (przez czas lub treść) z telewizji. Na przykład, jeśli po obejrzeniu trzech godzin telewizji dziecko jest wściekłe, kiedy go wyłączamy, lub jeśli przyjaciele idą do jego domu, aby szukać go do zabawy na ulicy, a on woli nadal trzymać się ekranu (chociaż rozdział już widziane), możesz mieć problem.
Co dzieje się, gdy dzieci oglądają za dużo telewizji?
Uważam, że rodzice powinni mieć większą autonomię, zarówno w odniesieniu do badań (które są bardzo dobre, jeśli działają jedynie jako przewodnik), jak i od trendów, które często skłaniają nas do pozwalania dzieciom na wykorzystywanie konsol i programów telewizyjnych. Mamy rozkaz (w sensie realnym i metaforycznym) i to my decydujemy.
W większości krajów europejskich jest wiele dzieci (między 2 a 10 rokiem życia), które widzą średnio pięć godzin dziennie i bez narażania się na możliwe konsekwencje fizyczne wystarczy zdrowy rozsądek, aby zrozumieć, że relacje międzyludzkie, aktywność fizyczna, czytanie, a częściej niż to pożądane, badania są odkładane na bok.
Sigman (który musimy wziąć pod uwagę pomimo faktu, że nie ma rygoru) nie jest jedynym, który ostrzega przed niewłaściwym użyciem ekranów, ponieważ kilka lat temu różne dochodzenia już ostrzegają nas o tym, jak szkodliwa może być telewizja Jeśli wygląda na to, że wymyka się spod kontroli lub przez wiele godzin.
American Academy of Pediatrics zapewnia, że czas spędzany przez dzieci przed telewizorem powinien być ograniczony do nie więcej niż jednej lub dwóch godzin dziennie „programów wysokiej jakości”, a telewizorów nie należy umieszczać w pokojach
Dr Gwen Wurm, adiunkt pediatrii na University of Miami School of Medicine, ostrzega przed niebezpieczeństwem, że telewizja może zastąpić relacje międzyludzkie. I wskazuje na to w żadnym wypadku nie powinny tego widzieć dzieci w wieku poniżej dwóch lat.
Ekspert ten wiąże częste i obelżywe oglądanie treści telewizyjnych z problemami otyłości, brakiem koncentracji nawet przy niedostatecznym rozwoju procesu poznawczego.
Rozwiązaniem jest wykonywanie funkcji rodzicielskich
Jeśli ktoś potrzebuje rekomendacji, powiemy, że:
Dzieci muszą oglądać telewizję w towarzystwie rodziców, którzy również wybiorą i kontrolują zawartość (wysokiej jakości programy dla dzieci, programy informacyjne, filmy dokumentalne ...)
Telewizja jest postrzegana z krytycznym nastawieniem, ponieważ w ten sposób przekazujemy wartości dzieciom bez nauczania i dajemy im podstawę do opracowania własnych kryteriów.
Dzieci w dozwolonych dniach nie powinni oglądać telewizji dłużej niż dwie godziny dziennie telewizji, które byłyby w weekendy. W dni powszednie korzystanie z telewizji (chyba że ogranicza się to do „ok, możesz zobaczyć ten rozdział”) jest niewłaściwe.
Telewizor nie jest używany podczas jedzenia ani do pomagania im spać, ani też nie budzi się „zjeść śniadanie bez piszczenia”.
Lepiej jest, aby telewizor znajdował się we wspólnym miejscu w domu, takim jak jadalnia i że dzieci nie mają tego w swoim pokoju.
Im więcej możliwości mają do interakcji z otoczeniem bez konieczności korzystania z telewizji (sport, gry na świeżym powietrzu, zakupy z rodzicami, wizyty w bibliotece itp.) Im zdrowszy będzie wzrost dzieci.
