Ci, którzy są rodzicami, zauważą, że maluchy uwielbiają rozmawiać ze sobą, niezależnie od tego, czy są dziećmi, które ledwo chichoczą jak dzieci, które już mówią „nawet łokciami”.
Słownik definiuje monolog jako wypowiedź lub refleksja na głos i bez rozmówcy, co dokładnie robią maluchy. Psychologowie też to nazywają mów prywatnie.
Te manifestacje reprezentują od 20 do 60% komentarzy dzieci od 4 do 10 lat, jak widać, normalne jest spędzanie dużej ilości dnia na rozmowach samotnie.
I to nie tylko normalne, że rozmawiają samotnie podczas gry, ale Jest to konieczne i korzystne dla rozwoju poznawczego dziecka. Jest to podstawowa faza rozwoju języka. Moja trzy i pół letnia dziewczynka nie przestaje rozmawiać przez cały dzień, zarówno z innymi, jak iz sobą. Monologi, które zostały wymyślone w symbolicznej grze, nie są marnotrawstwem.
Jak powiedziałem, poprzez ten sposób wyrażania siebie dzieci rozwijają umiejętności, które są bardzo przydatne do zrozumienia otaczającego ich świata.
Oprócz rozwijania języka i wyobraźni pomaga im organizować myśli i wyrażać uczucia (gniew, smutek, radość itp.), Dlatego tak ważne jest, aby zwracać uwagę na ich słowa podczas zabawy, ponieważ mówią nam wiele o tym, jak się czują nasz syn
Niewątpliwie jedną z wielkich zalet monologów jest to, że przyczyniają się one do wzmocnienia ich poczucia własnej wartości. Psychopedagogowie wierzą w pozytywną monologię (pozytywne mówienie), ale jesteśmy rodzicami, którzy muszą z nimi cały czas rozmawiać w pozytywny sposób. Zamiast powiedzieć „nie możesz tego zrobić”, jeśli powiemy „dostaniesz to”, sami zastosują ten pozytywny przekaz, kiedy będą sami.
Jak widać, bardzo ważne jest, aby dzieci znajdowały przestrzeń i czas na mówienie samotnie. Nie tylko grają, ale rosną, jak się dowiesz, gra jest najlepszą nauką.
