„Dom gwiazd”: tak dzieci definiują swój wszechświat

To bardzo zabawne, odkrywając, jak widzą świat, słuchają definicji najmłodszych. Tak robił Javier Naranjo, autor książki od dziesięciu lat „Dom gwiazd: wszechświat opowiadany przez dzieci”, w których zgromadzono prawie 500 definicji dzieci pełnych poezji i mądrości.

Jest to bardzo szczególny słownik, który wprawia nas w zakłopotanie jego logiką, z definicjami takimi jak: "Dorosłych: Osoba, która we wszystkim, co mówi, najpierw ona ”(Andrés Felipe Bedoya, 8 lat) lub "Kościół: Gdzie ktoś wybaczy Bogu ”(Natalia Bueno, 7 lat).

Naranjo, poeta i pracownik warsztatu, pracował jako nauczyciel w wiejskich szkołach w Kolumbii i miał okazję być w parze z dziećmi. Nie chciał niczego zmieniać w swoich definicjach, oprócz błędów ortograficznych, ponieważ istotą każdej definicji jest także sposób jej wyjaśnienia.

Istnieją definicje, które poruszają się podobnie jak w przypadku spokój autor: Blanca Yuli Henao, 10 lat: „Na przykład ojciec mówi mu, że go uderzy, a następnie mówi mu, że już nie”.

Reklama

W „Dom gwiazd: wszechświat opowiadany przez dzieci” Możemy znaleźć więcej słów wyjaśnionych przez dzieci, takich jak:

  • Stary człowiek: To mężczyzna, który siedzi cały dzień (Maryluz Arbeláez, 9 lat)
  • Woda: Przejrzystość, którą można podjąć (Tatiana Ramírez, 7 lat)
  • Biały: Biały to kolor, który nie maluje (Jonathan Ramírez, 11 lat)
  • Chłop: Rolnik nie ma domu, nie ma pieniędzy. Tylko jego dzieci (Luis Alberto Ortiz, 8 lat)
  • Sky: Gdzie nadchodzi dzień (Duván Arnulfo Arango, 8 lat)
  • Kolumbia: To mecz piłki nożnej (Diego Giraldo, 8 lat)
  • Pieniądze: Zainteresowanie innymi ludźmi, z którymi się zaprzyjaźnili, a nie posiadanie ich, czyni wrogów (Ana María Noreña, 12 lat)
  • Boże: To miłość z długimi włosami i mocami (Ana Milena Hurtado, 5 lat)
  • Zazdrość: Rzucaj kamieniami w przyjaciół (Alejandro Tobón, 7 lat)
  • Księżyc: To daje nam noc (Leidy Johanna García, 8 lat)
  • Matka: Matka rozumie i idzie spać (Juan Alzate, 6 lat)
  • Ciemno: To jak świeżość nocy (Ana Cristina Henao, 8 lat)
  • Pokój: Kiedy sobie wybaczysz (Juan Camilo Hurtado, 8 lat)
  • Samotność: Smutek, który czasem daje (Iván Darío López, 10 lat)
  • Czas: Coś, co się pamięta (Jorge Armando, 8 lat)
  • Wszechświat: Dom gwiazd (Carlos Gómez, 12 lat)
  • Przemoc: Zła część pokoju (Sara Martínez, 7 lat)

Oczywiście musimy bardziej słuchać dzieci, ponieważ ich sposób rozumienia świata pomaga dorosłym zrozumieć, jak wiele możemy się od nich nauczyć.