Od 1% do 2% dzieci osiąga wiek dojrzewania z moczeniem nocnym

Ponad 150 pediatrów szpitalnych i podstawowej opieki zdrowotnej, chirurgów dziecięcych, nefrologów i urologów dziecięcych, pielęgniarek i rezydentów medycznych z całej Hiszpanii zebrało się w Barcelonie, aby pogłębić i omówić miażdżyca. Moczenie nocne jest coraz bardziej powszechną patologią w codziennej działalności medycznej, zarówno w specjalistycznych konsultacjach medycznych, jak i w medycynie ogólnej i wpływa zarówno na pacjenta, jak i jego środowisko. Przypominamy, że zgodnie z Międzynarodowym Towarzystwem Utrzymania Moczu u Dzieci (ICCS) moczenie nocne to przerywany, mimowolny wyciek moczu podczas snu, po 5 roku życia.

Szacuje się, że cierpi na to moczenie nocne lub mimowolna utrata moczu w nocy 425 000 dzieci w wieku od 5 do 14 lat, z czego 91% nie jest leczonych. Konsekwencją patologii dla cierpiących na nią dzieci są między innymi wycofanie społeczne, problemy z samooceną, wstyd i słabe wyniki w szkole. Dla dr Anny Bujons, urologa Fundacji Puigvert i prelegenta na konferencji: „od 1% do 2% tych dzieci osiągnie wiek dojrzewania z enurezą, co przekłada się na problem społeczny”.

Eksperci zgromadzeni w Barcelonie omówili również enurezę, skupiając się na jej definicji i rozpowszechnieniu, różnych jej typach, jak oceniać pacjenta enuretycznego i postawić prawidłową diagnozę oraz możliwe leczenie.

Wszyscy zgadzają się, że tylko lekarz (pediatra lub urolog) jest przeszkolony, aby ocenić, czy moczenie nocne wiąże się z poważniejszymi patologiami: cukrzycą, infekcjami lub wadami dróg moczowych itp., A to określi leczenie, które należy zastosować. Mogą to być środki behawioralne, leczenie uzależnienia od narkotyków lub inne.

Uważa się, że dzieci mylnie tracą nocne oddawanie moczu, ponieważ ich sen jest tak głęboki, że nie mogą się obudzić. Dr Almudena Sánchez, pediatra CAP Les Hortes, inny mówca wskazał, że: „musimy porzucić ideę, że dzieci enuretyczne śpią głęboko, ale raczej odwrotnie, te dzieci śpią więcej powierzchowne i dlatego ich jakość snu jest gorsza.

Przypominamy, że sesja odbyła się w Fundació Puigvert, z referencyjną jednostką urologii funkcjonalnej w Hiszpanii, i że została sponsorowana przez Katalońskie Towarzystwo Pediatryczne i współpracowała z laboratorium Ferring.