Dzieci są istotami zależnymi. Potrzebują, abyśmy jedli, byli spokojni, czuli się bezpiecznie, a nawet zasnęli, ponieważ bez naszej pomocy prawie nie zasypiają. Wszyscy to rozumiemy, tak samo jak rozumiemy, że sześcio- lub ośmiomiesięczne dziecko wciąż nas potrzebuje do tego wszystkiego i twierdzi, że nie jesteśmy pozostawieni sami sobie.
Obecnie wielu ekspertów-teoretyków zajmujących się snem dziecięcym nadal udziela dość przestarzałych rad, tłumacząc rodzicom, że sześciomiesięczni mogą teraz spać przez całą noc i że muszą to robić sami w swoich pokojach. Jest to dość niewytłumaczalne i nieco absurdalne, ponieważ Jeśli rozumiemy, że dzieci potrzebują nas w ciągu dnia i widzimy, że to normalne, dlaczego nie rozumiemy, że potrzebują nas również w nocy?
Dzieci, te małe bezradne istoty
Tak, młodzi ludzie są są najbardziej bezbronni i zależni. Ponieważ jesteśmy gatunkiem inteligentnym, nie muszą biec, aby uciec przed innymi zwierzętami, które chcą je zjeść, gdy się rodzą. Jeśli musisz biec, my już to robimy, twoi rodzice, z nimi w twoich ramionach. Ale tak też nie jest. Rodzą się niedojrzali, bardzo niedojrzali, a zatem bardzo bezradni.
Są wyposażone w kilka podstawowych odruchów, niektóre z nich są bezużyteczne i proste wspomnienia naszej przeszłości jako małpy (już mi powiesz, do czego służy odruch chwytania stóp, jeśli nie zamierzamy zabrać ze sobą żadnej gałęzi), ale z bardzo rozwinięte instynkty, które pomagają im zapewnić przetrwanie.
Niemowlęta i więcej Niemowlęta śpią lepiej, gdy oboje rodzice angażują się w opiekęTe instynkty powodują, że płaczą, gdy czują się samotni, płaczą, jeśli ktoś, kogo nie znają, złapią je, płaczą, jeśli są głodni, płaczą, jeśli są śpiący, płaczą, jeśli jest im zimno lub gorąco, płacz, jeśli coś im przeszkadza, płacz, jeśli ... no dalej, to wszystko, co wydaje się im, co czyni je zagrożonymi, sprawia, że płaczą, aby je rozwiązać. To nie jest coś racjonalnego, nie myślą: „Jestem głodny, będę płakał, aby mi dać” lub „mleka, co pozostało mi tylko, aby zobaczyć, czy płacz trochę przychodzi, by dotrzymać mi towarzystwa, nudzę się”, płaczą z prawda, ponieważ twoje ciało naprawdę mówi ci, że nie jesteś dobrze sam, że musisz uciec lub walczyć, że musisz zrobić coś, aby zapewnić sobie przetrwanie.
I spójrz, wydaje się, że rodzice mniej więcej, a przynajmniej coraz bardziej, rozumiemy, że tak jest, że płaczą, ponieważ cierpią i dlatego, że nas potrzebują. W rzeczywistości jest już wielu rodziców, którzy wiedzą, czym jest udręka separacyjna, ten moment, który sięga ośmiu miesięcy, kiedy zaczynają rozumieć, że istnieją jako wyjątkowe jednostki i że jeśli oddzielą się od swoich opiekunów, a przede wszystkim od swoich Matko, niebezpieczeństwo się powiększa. Ten moment, kiedy nagle nie zgadza się na to, że nieznajomy go zabierze, lub że jego matka się od niego rozstanie.
Cóż, jeśli wydaje się, że rozumiemy, że potrzebują nas na dzień i że musimy im towarzyszyć, aby czuli się dobrze, co dzieje się w nocy? Dlaczego wierzymy tym, którzy mówią nam, że w nocy mogą i powinni być sami?
Dzieci nie dbają o to, czy jest to dzień czy noc
Nic się nie zmienia Dla dzieci nic się nie zmienia. Wiem, że zamykamy oczy i mamy nadzieję odpocząć, spać, ponieważ o świcie czeka nas kolejny długi dzień, w którym musimy być w minimalnych warunkach, ale dla nich nic się nie zmienia, ponieważ nie wiedzą, czy będzie jutro, a nawet ich to nie obchodzi. Nadal nie idą do tego, wciąż nie myślą: „Muszę spać 12 godzin, aby jutro móc dobrze otworzyć oczy i pochłonąć moje otoczenie”, więc w nocy nadal rządzą nimi instynkt, który mówi „jeśli widzisz że nie jesteś spokojny, jeśli widzisz, że coś nie pasuje, narzekasz, stary, płaczesz, daj rodzicom znać, że w nocy również ich potrzebujesz ”.
I hej, powiedziałem, więc wydaje się to całkiem logiczne, ale nie wiem dlaczego, być może dlatego, że jesteś ojcem tylko wtedy, gdy masz dziecko, a nie wcześniej, i dlatego, że w końcu myślisz, że eksperci i inni zawsze wiedzą więcej na Twój temat, rodzice a matki uwierzyły, że „musi spać w swoim pokoju i musi spać całą noc bez przebudzenia, ponieważ jeśli tego nie zrobi, to dlatego, że źle cię nauczono, ponieważ cierpi na bezsenność”.
Co robię w Babies i innych? Spał dobrze i teraz budzi się kilka razyBezsenność Co za bzdury, jeśli śpią więcej godzin niż ktokolwiek. Bezsenność, co za bzdury, jeśli się to okaże nic nie robisz i krok po kroku śpią coraz lepiej. Gdyby cierpieli na bezsenność, ponieważ zrobiliśmy coś źle, nadal mieliby to bezczynności, a kto wie, mogliby nawet spać gorzej. Ale nie, uczęszczasz na nie każdej nocy, bierzesz je, jeśli to konieczne, śpiewasz je, kołyszesz je, otulasz je ochronnymi ramionami, chodzisz po nich, kołyszą je, karmisz piersią (jeśli jesteś kobietą), one… i okazuje się że zasypiają i że kiedy dorosną, nie jest już konieczne ich łapanie, ale robisz to samo, leżąc na boku, gładząc ich włosy i plecy po opowiedzeniu im historii. I zasypiają. A czas mija i zdarza się, że nawet nie musisz być przy jego boku. Kilka dni możesz opowiedzieć im historię, całujesz ich, a oni śpią sami. Nie możesz i kolejny dzień to oni przewracają strony książki, wyłączają światło i zasypiają.
Nie, to nie była bezsenność, to był instynkt, który również zaczyna się od „i”, ale nie oznacza tego samego. Bezsenność jest chorobą, instynkt jest czymś, co zmusza twoje ciało z jakiegoś powodu. Jeśli jesteś dzieckiem, dla przetrwania, dla bezpieczeństwa. Potem, gdy dziecko dorośnie, kiedy zrozumie nasze słowa i gdy wreszcie wie, że jutro nadejdzie jutro, instynkt kontrolowany jest przez jego inteligencję, rozumowanie. Właśnie dlatego właśnie z tego powodu nie wolno nam niczego zmuszać, ale po prostu czekajcie ze zrozumieniem, serdecznością, zdrowym rozsądkiem i wysyłając ekspertów w tę dziedzinę, którzy mówią nam, że musimy zrobić, aby nasze dzieci cierpiały i płakały w nocy bez potrzeby.
Chyba że ... chcesz zwrócić większą uwagę na eksperta niż swojego syna
Chyba że wolisz oczywiście zwrócić większą uwagę na tego, który mówi, że wszystkie dzieci na świecie muszą spać samotnie po sześciu miesiącach i robią to całą noc, że twój syn, który mówi ci, że warto, że on wydaje się bardzo dobrze, ale to z niczego i że w nocy się obudzi, tak lub tak, aż do dnia, w którym będziesz mógł spać całą noc w wolnym czasie, ponieważ twój mózg i twoje zrozumienie na to pozwalają.
Chyba że wolisz postawić swoje dziecko przeciwko tobie, zmusić je do płaczu i zacząć postrzegać go jako dziecko, które przeszkadza, ponieważ robi to, czego nie robi żadne inne dziecko (jeśli wierzysz w słowa eksperta), co jest niebezpieczne na przyszłość twojego związku pomaga go ochłodzić i zdystansować się od niego. Nie ma nic poza szczęściem, jak uwierzyć, że twój syn robi rzeczy, które cię denerwują, nie ma nic gorszego niż przekonanie, że nie powinieneś się tak zachowywać, nie ma nic gorszego niż skonfrontowanie go z prośbą, aby natychmiast zasnął i przestał płakać, ponieważ straciłeś cierpliwość i nie wiedziałeś, jak go zrozumieć. Zastanówcie się, proszę, następnym razem, gdy ktoś powie wam, że jeśli płaczą w nocy, nic im się nie dzieje i że muszą nauczyć się spać samotnie i w swoim pokoju, dla siebie, dla siebie.
