Jesteśmy tak przyzwyczajeni do myślenia, że dziecko ze skunksami jest zdrowym dzieckiem, tak przyzwyczajeni do tego, że je się bez narzekania, to dziecko, które je dobrze, że kiedy spotykamy dziecko, które je małych rodziców (niektórzy) i środowisko jest Martwi się, ponieważ dziecko je mało, źle się odżywia i trzeba coś zrobić, aby dobrze zjeść.
Ponieważ większość dzieci je to, czego potrzebują, i nie ma już wielu pracowników służby zdrowia (i wielu ludzi, którzy również to wiedzą), mówimy, że uspokój się, zjesz, to normalne, że nie jesz dużo, że niedawno zacząłeś od karmienia uzupełniającego (jeśli mówimy o dzieciach) i że żadne zwierzę nie umiera, jeśli ma przed sobą jedzenie. Cóż, nie umieraj, ale są chwile, kiedy przebywanie z nim może być niebezpieczne, a on będzie jadł, i są chwile, kiedy musisz się martwić, i mówię to z własnego doświadczenia.
A po sześciu miesiącach zaczynają jeść
Byłem jednym z tych, którzy to powiedzieli: „uspokój się, zjesz”, „nie głoduj, nie martw się” i powiedziałem to, ponieważ w to wierzyłem i ponieważ to prawda, Dzieci prędzej czy później kończą jeść. Problem polega na tym, że niektóre dzieci, z jakiegoś powodu, którego wciąż nie rozumiem, jedzą dłużej niż inne, a niektóre dłużej.
Po sześciu miesiącach, po sześciu miesiącach wyłącznego karmienia piersią lub, w przeciwnym razie, po sześciu miesiącach wyłącznego karmienia piersią, dzieci zaczynają jeść to, co im proponujemy. Niektórzy zaczynają od zmiażdżonego jedzenia, inni bardziej odważni rzucają się na karmienie piersią, a inni jedzą to, co wszyscy wkładają do ust, to znaczy ten stary.
Rozpoczęcie w wieku sześciu miesięcy jest spowodowane tym, że w tym wieku dzieci zaczynają być przygotowane do jedzenia (pozostają w pozycji siedzącej, koordynują gest wzięcia rzeczy i wkładania ich do buzi i są bardzo ciekawi), a częściowo dlatego, że W tym wieku niektóre dzieci zaczynają potrzebować innych rzeczy oprócz mleka, a szczególnie mówię o dzieciach, których sznur został przedwcześnie przecięty przy urodzeniu, to znaczy zaraz po urodzeniu. Rozmawialiśmy o tym kilka razy, odcięcie sznurka powinno zająć około 2-3 minut tak, że w tym czasie nadal bije i następuje przepływ większej ilości krwi z łożyska do dziecka, zwiększając w ten sposób zapasy żelaza.
Dzieci, które nie jedzą ani jednego, ani drugiego
Kiedy Aran skończył sześć miesięcy (Aran jest moim środkowym dzieckiem, które urodziło się przedwcześnie w 34 tygodniu ciąży), lub trochę dłużej, zaczęliśmy stawiać przed nim jedzenie, aby mógł je wziąć i zjeść. Coś jadło, ale ogólnie niewiele. Dni i tygodnie mijały i hej, byłem ciekawy, bo wziął go i włożył do ust, ale albo się zakrztusił, albo trochę ssał, a potem wypluł. Postanowiliśmy wypróbować tradycyjną metodę (lub przynajmniej tę, która jest stosowana, ponieważ istnieje blender), opartą na zmiażdżeniu. Zobaczmy, czy to przynajmniej coś połknęło. Nic, ani nie zgniecione, ani z tym czy tamtym składnikiem, ani w kawałkach, ani tutaj, ani p'allá.
Miał swoją teorię, która nigdy nie powiedziała mu, że nie, i spójrzmy, podczas gdy próbowaliśmy powtórzyć mantrę „będzie jeść, uspokajać się, będzie przedwczesna i kosztuje trochę więcej… żaden ssak nie głoduje… „. I tak upłynęły tygodnie i miesiące. Kilka dni zjadł trochę, inni prawie nic, potem wydawało się, że już zjadł, ale kilka dni minęło i przestał to robić, i hej, widzieliśmy go aktywnego, szczęśliwego, szczęśliwego. Roześmiany chłopiec, dobrze, który przybył półtora roku i nadal nie tylko odpuścił, ale inaczej w naszych oczach normalne i zwyczajne dziecko.
W domu kowala ...
Tak, że jestem pielęgniarką pediatryczną i że powinienem to zobaczyć, ale słuchaj, tyle słyszałem o tym, co już zjem, więc sanote widziałem to i wydawało się to tak normalne, że byłem trochę powolny w rozwoju psychoruchowym, ponieważ byłem przedwczesny , że dałem mu tyle samo, półtora roku, właśnie dlatego, że, jak mówię, zjadł coraz więcej. Jednak do tego czasu, widząc, że nie chodziłem, zaczęłam się martwić, i widząc, że coś zjadłam, ale to wciąż było bardzo mało, sprawiła, że do tej pory zdecydowałem, Chciałem przeprowadzić analizę, aby zobaczyć, jak to jest żelazo.
Niedokrwistość nie, następujące
I najbardziej się obawiałem, że Aran Miałem niedokrwistość, która była warta zachodu, wtórne do deficytu spożycia żywności bogatej w żelazo. Oznacza to, że jeśli nie włożysz żelaza do organizmu, nie masz wystarczającej ilości żelaza, co nazywa się niedokrwistością. Jeśli go nie zjemy, dodajemy, że jest przedwczesny (istnieje większe ryzyko anemii) i że sznur został przecięty, gdy tylko się pojawił, oczywiście niewiele musiało zostać zwolnionych.
A pediatra?
Pediatra w recenzjach nigdy nam nic nie powiedział, ponieważ ponieważ nie martwiliśmy się, nigdy mu nie powiedzieliśmy. Gdybyśmy powiedzieli w swoim czasie „hej, je bardzo mało, ale bardzo mało”, mógłby nam powiedzieć, że „zje spokojnie”, jak wielu mówi (i powiedziałem), albo mógłby szukać rozwiązania lub zapytać więcej, ale mówię, ponieważ widzieliśmy coś normalnego, ponieważ nigdy nic z tym nie zrobiliśmy, aż w końcu martwiliśmy się, jak mówię, około półtora roku.
Widząc dane analityczne, przepisał nam suplement żelaza dzięki czemu wkrótce zaczął chodzić i doskonalić swoje umiejętności, a nawet jeść trochę więcej (a przynajmniej tak nam się wydawało).
Zobaczmy, jesz czy nie jesz?
Odtąd już nie ufam. Wielu kolegów wciąż pozostawia miejsce dla dzieci, ponieważ będą jeść, dajmy im czas, ale już im nie ufam. Po dziewięciu miesiącach rodzice przychodzą z dziećmi, aby dokonać przeglądu, a następnie pytam, co jedzą i ile. Większość je stosunkowo dobrze, to znaczy jedni dużo, a inni mało, ale przełykają to, co wkładają do ust, coraz bardziej.
Tylko kilka dzieci przybywa w tym wieku, nie próbując gryźć, i już w tym momencie interweniuję, udzielając porady, aby zaoferować im jedzenie w inny sposób (wiele matek przyzwyczaja się do miażdżenia, a dziecko nie chce tego widzieć, i odwrotnie) i wzywam was do jeśli to nie poprawi się w ciągu kilku tygodni, poproś pediatrę o czas na komentarz.
Logiczną rzeczą, na wypadek, gdybyś osiągnął te szczyty, nie próbując nawet ugryzienia (mówię dosłownie), jest wykonanie badań krwi i sprawdzenie, jak wszystko jest, a zwłaszcza żelaza. Wiem, że nie jest to najlepsze rozwiązanie, ponieważ idealne jest to, że dziecko po prostu je, ale w międzyczasie jest to poprawka: Pediatra przepisuje żelazo, dziecko pozostawia niedokrwistość za sobą i czeka, aż je.
Mówię, że to niezwykłe, spotkałem bardzo mało dzieci, które naprawdę odrzucają praktycznie jakiekolwiek jedzenie, ale kiedy są, musimy patrzeć na nie z większą ostrożnością. To prawda, będą jeść i nie, nie umrą (nie na przykład, gdy będą mieć piersi lub sztuczne mleko), ale zdrowie dziecka nie musi przejść przez „nie umrzeć”, ale rosnąć i rozwijać się w normalny sposób.
