Przyznaję, że jedną z rzeczy, których nienawidziłem jako dziecko, było noszenie „kaci”, te wełniane czapki, które zakrywały twoją twarz, rodzaj hybrydy między kapeluszem i szalikiem. Miałem opuścić dom i zdjąć go, jak tylko skręciłem na drugą ulicę, mogłem ją wcześniej usunąć, ale już wiadomo, że wizja matek jest w stanie przekroczyć ściany, z wyraźnym ograniczeniem, zakładałem, że moje więcej niż dwa bloki domów nie Udało mi się przekroczyć, więc była to moja „bezpieczna odległość”.
I to nie koniec, nie. Najgorsze jest to, że teraz to ja nakładam je na moje dzieci, ale im to nie przeszkadza. Ale jestem pewien, że nie miałbym żadnych problemów jako dziecko, gdyby moja babcia uczyniła mnie jednym z nich Kaci wełniani bardzo panowie.
Jest też wersja dla rodziców. Może uda mi się pogodzić ze swoim dzieciństwem.
Lubisz to bardzo rycerski kata z wełny?
