Dzisiaj będziemy nadal rozmawiać o wielokrotnościach, łącząc się z wywiadami, które przeprowadziliśmy w poprzednich tygodniach z Gema Cárcamo, Meritxell Palou i Mónicą Fragueiro. Dzisiaj porozmawiamy z psychologiem specjalizującym się w wielu Coks Feenstra, psychologiem dziecięcym i autorem książki „Wielka Księga Bliźniaków”, którego można dowiedzieć się znacznie więcej, odwiedzając jego profesjonalną stronę.
Nie jesteś matką-matką, ale studiujesz o nich od prawie 30 lat i jesteś światowym odniesienia w bliźniaczej psychologii. Co skłoniło Cię do poszukiwań na ten temat?
Moje zainteresowanie bliźniakami musi być czymś wrodzonym, czymś, z czym się urodziłem. Pamiętam, że bawiłem się moimi bliźniaczymi lalkami, które nosiłem tak samo. Bliźniaki zawsze przykuwały moją uwagę. A jako dorosły, pisząc dla magazynu Grow Happy, kiedy zobaczyłem, że nie ma książki dla rodziców na temat tego, jak je edukować, wpadłem na pomysł, aby napisać ją osobiście. Cudowne wyzwanie.
Czy w swojej praktyce traktujesz również bliźnięta jako psychologa? Jakie są najczęstsze tematy zapytań?
W swojej praktyce traktuję także bliźnięta. Tematy, z którymi się konsultują, są bardzo zróżnicowane. Aby dać wam przykład, mam teraz rodzinę, która konsultuje się ze mną w sprawie snu i drugiej, w sprawie problemów z jednym z ich dzieci w związku z trudnymi zachowaniami. Są to problemy, z którymi również spotykają się rodzice bez bliźniaków. Innym razem są to pytania związane z kwestią oddzielenia dzieci od klasy lub nie. Jest to przedmiot wyłącznie bliźniaków.
Czy pytania lub wątpliwości rodziców są wspólne w twojej pracy?
Tak, wiele pytań, które zadają mi rodzice, zarówno bliźniacy, jak i inni, dotyczy niepewności. Mój syn nie je; Moje dzieci są bardzo nieposłuszne, moja dziewczyna przychodzi do mojego łóżka każdej nocy… itd. Zauważam również, że czasami teorie, które żyją w społeczeństwie, takie jak „dziecko musi spać w swoim pokoju, jeść wszystko i kontrolować swoich zwieraczy przed pójściem do szkoły i długa itd.” Powodują niepewność.
Czy to rodzi niepewność u rodziców, że nie przestrzegają „swojego instynktu”?
Rodzice myślą inaczej, ale czują się niepewnie, czy dobrze sobie radzą. Szkoda, ponieważ wiele razy ich intuicja jest dobra, ale wpływają na nią dominujące opinie, które często nie są prawdziwe. Na przykład: istnieje wiele kontrowersji na temat tego snu, a nasze społeczeństwo jest pod silnym wpływem pomysłów Ameryki Północnej, które nie pasują tu do tradycji. Ponadto zbyt duży nacisk kładzie się na autonomię dziecka. Spieszymy się, aby wzrastać i być autonomicznym. Pokazuje to na przykład motyw marzeń. Nie ma nic złego w tym, że małe dziecko dzieli pokój z rodzicami, nie zaszkodzi to ich autonomii. Ponadto dzieciom jest bezpieczniej dzielić pokój z rodzicami, ponieważ zwiększa się czujność rodziców. Właśnie to, czego potrzebuje dziecko.
Czy w przypadku ciąży mnogiej cesarskie cięcie jest nadal planowane wyłącznie z powodu ciąży bliźniaczej?
Myślę, że to się zmienia pod wpływem WHO. Badania wykazały, że w Hiszpanii wykonano zbyt wiele cięć cesarskich, często niepotrzebnych. Także w odniesieniu do bliźniaków. A ostatnio pojawiły się badania pokazujące, że cięcie cesarskie u bliźniąt nie daje lepszego wyniku niż poród dopochwowy, chyba że zachodzi potrzeba jego zastosowania. Jeśli nie ma (dzieci są idealnie wysportowane i wszystko idzie normalnie), poród pochwowy jest lepszy niż cesarskie cięcie.
Jakie problemy mogą być związane z cięciem cesarskim wykonywanym bez konieczności?
Oczywiście cesarskie cięcie wpływa na stan emocjonalny matki. Jeśli robią to z konieczności (życie dzieci jest zagrożone), zakłada się to dobrze, ale jeśli dzieje się tak z nieuzasadnionych powodów, matka traci niezbędne doświadczenie, czyli pełne przeżycie doświadczenia porodu. Odzyskiwanie fizyczne jest również wolniejsze w przypadku sekcji C.
Czy istnieje coś, co nazywają „bliźniaczą telepatią”?
Istnieje „telepatia” między bliźniakami i więcej wśród identycznych (monozygotycznych). Tak, wiele razy jedno odczuwa, co dzieje się z drugim. A dzieje się tak dzięki bliskiej więzi. Relacje między bliźniakami są bardzo intymne i wyjątkowe.
Wiemy, że wśród monozygotycznych ten związek jest bardziej intymny niż między dizygotycznymi (bliźniakami). Fakt, że dzielą geny, wpływa na ten fakt i ułatwia im wzajemne zrozumienie bez słów i odczuwanie, co się dzieje. Naukowcy próbują to wyjaśnić naukowo. Dla mnie nie jest konieczne, abyśmy mogli to wyjaśnić. To oczywiste, że istnieje, nie mam wątpliwości. Istnieją również przypadki wśród bliźniaków. A nawet wśród ludzi jako par z wieloletnim związkiem. Ale wśród identycznych bliźniaków zdarza się to bardzo często, prawie codziennie. To bardzo interesujące.
Dziękujemy psycholog Coks Feestra czas, który poświęciliśmy na udzielenie nam tego wywiadu. Jutro będziemy nadal z nią rozmawiać wychowywanie i wychowanie bliźniaków.
