Na początku kwietnia przeczytałem historię, którą chciałem się z Wami podzielić, nawet jeśli minęło kilka dni. Odnosi się do wyroku australijskiego sądu rodzinnego, który był winien wprowadzić szczepienie dwojga dzieci w wieku poniżej 14 i 12 lat. Ich rodzice są rozdzieleni, a podczas postępowania w sprawie decyzji o opiece nad dziećmi ojciec musiał uciekać się do sprawiedliwości w obliczu systematycznej odmowy matki, aby zabrać je do lekarza w celu otrzymania niektórych szczepionek. Możesz sobie wyobrazić, że matka jest przeciwna szczepieniu, aw jej szczególnym przypadku twierdzi, że dla jej dzieci ryzyko poniesienia obrażeń przez szczepionki było wysokie z powodu różnych alergii cierpią dziecioraz przekonanie, że są one związane z autyzmem. Chociaż podczas tego procesu specjalista immunologii uznał jego dobre zdrowie i brak alergii.
Wygląda na to, że chociaż para pozostała stabilna, ojciec poparł decyzję o nieszczepieniu się, ale po pewnym czasie musiał interweniować, twierdząc, że jego dzieci opuszczają inną szkołę i zajęcia pozalekcyjne z powodu różnych procesów zakaźnych (z przyczyn przypisanych brak szczepień). Dla tego 52-letniego mężczyzny socjalizacja waszych dzieci jest bardzo ważna, co skłoniło go do rozpoczęcia tego procesu.
Chociaż matka miała rozkaz zaszczepić dzieci przez jakiś czas, celowo opóźniała egzekucję i na korzyść stwierdziła, że nie pozwolono jej przedstawić dowodów medycznych, aby udowodnić, że dla jej dzieci otrzymanie zamówionego szczepienia byłoby negatywne. Ale zarzuca się jej, że nałożyła własne interesy na interesy swoich dzieci.
Czytałem, że ojcu przyznano pierwotną opiekę, co nie tylko zmotywowało dzieci do zaszczepienia się, ale także przyjęło kompletną dietę, ponieważ karmiono ich również niską zawartością salicylanów i amin.
Moim zamiarem w tym poście jest wprowadzenie tematu, który będziemy musieli wkrótce rozwinąć i który jest związany z tak zwaną „wspólną opieką zdrowotną”. Zmotywowało to różne administracje regionalne w Hiszpanii do interwencji na rzecz ojców lub matek, które nie sprawują opieki nad swoimi dziećmi, oraz tych, które widzą tylko zgodnie z ustalonym reżimem wizyt. Jest tak, ponieważ zdarzają się przypadki rodziców, którzy dowiadują się o operacjach chirurgicznych lub podawaniu specjalnych leków, a posteriori i bez możliwości podjęcia decyzji.
