Jak dzieci widzą swoich rodziców, gdy dorastają

Kilka miesięcy temu zapytaliśmy Carlosa Andreu, jakie są główne cechy dzieci w wieku od 5 do 12 lat. Carlos powiedział nam, że w tym wieku byli bardzo ciekawi, że chcą wiedzieć wszystko i że wciąż pytają. Wyjaśnił również, że w tej grupie wiekowej powinniśmy zaszczepić im wszelkie dobro, jakie możemy, cnoty i wartości, których nigdy nie zapomną. Chociaż, wyjaśnił również, w wieku czternastu lat z okresem dojrzewania między buntem i chociaż wydają się zapominać o tym, czego ich uczymy, to, czego się uczą, jest rejestrowane przez ogień. Jesteśmy w tej chwili, aby ich uczyć odpowiedzialność, towarzystwo, hojność, pokora a także przepraszam.

Pamiętam ten wywiad, ponieważ przeglądając blog Carlosa Andreu, znalazłem artykuł, który wyjaśnia, co syn myśli o swoim ojcu i który zaczyna się tak mocno:

  • W wieku 4 lat: mój tata może zrobić wszystko
  • O 5: mój tata wie wszystko
  • O 6: mój tata jest mądrzejszy od twojego
  • W wieku 8 lat: Myślę, że mój tata nie wie wszystkiego
  • 10 lat: lata temu, kiedy mój tata dorastał, sprawy wyglądały inaczej
  • W wieku 13 lat: mój ojciec oczywiście nie ma o tym pojęcia
  • W wieku 15 lat: nie zwracaj uwagi na mojego ojca, jest staroświecki
  • W wieku 17 lat: czasem zastanawiam się, jak mój starzec mógł iść naprzód, jeśli nic nie wie
  • W wieku 21 lat: mój stary człowiek? Puf! Jest zagubiony ... pochodzi z innej epoki
  • W wieku 25 lat: Myślę, że mój starzec coś o tym wie ... Żył tak długo!
  • W wieku 30 lat: może powinienem skonsultować się z moim starcem, aby zobaczyć, co on myśli. Ma doświadczenie
  • W wieku 40 lat: nic nie zrobię, dopóki nie porozmawiam z ojcem
  • W wieku 50 lat zastanawiam się, jak zrobiłby to mój ojciec. Był taki mądry
  • W wieku 55 lat: dawałbym wszystko, ponieważ mój ojciec był tutaj, aby z nim porozmawiać

A w domu zbliżamy się do trzynastego roku życia cechy nastoletnie Zaczynają się widzieć. Konieczne będzie dalsze orientowanie się, nauczanie i tworzenie pomysłów, aby osiągnąć wiek taki jak mój, w którym wymagane są referencje i perspektywy, aby nie popełniać zbyt wielu błędów.