Kilka miesięcy temu na ścianie Facebooka Fundacja Aladina jej dyrektor, Paco Arango, opowiedział historię cudownego i wspierającego gestu jego podziwianego przyjaciela Nereana zdjęciu. I to dlatego, że w wieku 11 lat Nerea robi niesamowite bransoletki i zdecydował, że je sprzedaje, aby zebrać pieniądze. Paco wyjaśnił, że w tym wieku możliwość zdobycia 50 euro za wykonaną pracę jest wielkim skarbem i zwykle myślisz o kupnie wielu rzeczy i jest bardzo zróżnicowana. Kluczem jest to, że Nerea chciała wnieść swój wkład zakup materiału do pokoju nastoletniego Szpital Dzieciątka Jezus w Madrycie i zapytał Fundację Aladina, co jest potrzebne. Do pokoju nie mogą wchodzić rodzice ani lekarze, tylko nastolatki i wolontariusze.
W pokoju chorzy nastolatkowie izolują się i oderwają od rutyny i monotonii szpitala Wszelkie materiały rozrywkowe i rozrywkowe są mile widziane. W tym przypadku Artykuły zostały przedstawione Nerei które są widoczne na obrazie: obrazy, gry planszowe i kolorowe kredki. Zamiast wydawać pieniądze na rzeczy materialne, Nerea była bardzo hojna w kupowaniu przedmiotów, aby chore dzieci nigdy nie traciły uśmiechu.
Codziennie Paco Arango i wolontariusze Fundacji Aladina przeżywają bardzo ciężkie doświadczenia z dziećmi i ich rodzinami. Jednak zawsze są chwile magii, emocji, uśmiechów i ten z Nerei jest jednym z nich. Nigdy nie trać nadziei, a te dzieci wykazują niesamowitą siłę i są przykładem dla wszystkich.
Pamiętam to Fundacja Aladina Jest to prywatna organizacja non-profit utworzona w 2005 roku, która zapewnia materialne, psychologiczne i emocjonalne wsparcie dzieciom i młodzieży chorym na raka i ich rodzinom. Głównym celem fundacji jest opieka nad dziećmi i ich rodzinami, towarzyszenie im i ubieranie ich podczas całego procesu chorobowego, a nawet po nim. Ważne jest to, że dzieci nigdy nie tracą ducha walki i żyją pragnieniem uzdrowienia.
Polecam również regularnie obserwuj swoją aktywność w mediach społecznościowych gdzie zawsze obejmują promocje i wzywają do solidarności, aby dzieci chore na raka nigdy nie traciły uśmiechu.
