Kiedy przestajemy być zadowoleni z naszego ciała jak dzieci?

Czy jesteś zadowolony ze swojego ciała? Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, czy zmieniłbyś coś o nim? Spróbuj zadać pytanie dorosłym, ale także dzieciom, mam na myśli małe dzieci, ponieważ wraz z okresem dojrzewania zaczynają (za każdym razem) być pod wpływem pewnych stereotypów i kanonów piękna opartych na modach, które mogą stać się tak tymczasowe jak światło.

Cóż, lepiej nie rób eksperymentu (lub tak, to nie mów mi, że cię hamuję), ponieważ projekt Jubileusz już to dla ciebie zrobił, a rezultatem tego jest wideo o nazwie „Wygodne: 50 osób, 1 pytanie”, który leży u podstaw niepewności osób starszych (lub przyjemności z odtworzenia wad, wiesz!), przed wyobraźnią i radością dzieci, gdy myślą o swoich ciałach.

Projektami Jubileuszowymi są Eddie, Jason i Eric, określają się jako marzyciele próbujący zmienić świat i udający, że opowiadają historie, które napędzają zmiany

Dorośli i ich słyszysz (jest w języku angielskim, ale nie powie, żebyś zrozumiał), nie chcieliby mieć rozstępów ciążowych, większych oczu, mniejszych frontów, jaśniejszej skóry ... Podstawową ideą jest akceptacja (lub nie) siebie, ale jeszcze bardziej: miłość do siebie i fakt, że możemy być szczęśliwi, przechodząc przez małe wady, prawda?

W rzeczywistości niedoskonałość jest piękna, a przede wszystkim daje dużo spokoju, ponieważ nie trzeba dążyć do ideału, który nigdy nie zostanie osiągnięty.

Jeśli słyszałeś starszych, zrobisz to samo z dziećmi: uważają, że są wyjątkowe (nie idealne) wyobrażając sobie ogon syreny, usta rekina lub nogi geparda. Kocham tę dziewczynę Mówiąc, że jest szczęśliwa, niczego bym nie zmieniła.

Jakie są granice zewnętrznego piękna? to i inne pytania, które musimy sobie zadać, aby dzieci zobaczyły, jakie są piękne, chociaż w tym celu powinniśmy zaakceptować siebie, przynajmniej trochę więcej.

Wideo: "Nasze emocje się różnią - trudne emocje dzieci i rodziców" - dr Barbara Arska-Karyłowska (Może 2024).