Po urodzeniu dziecka wszystkie kobiety mają tak zwany „urlop macierzyński”, którego czas trwania różni się w zależności od kraju. W Hiszpanii mamy 16 tygodni, co jest całkowicie niewystarczającym czasem, jeśli weźmiemy pod uwagę, że dziecko nie osiągnęło jeszcze czterech miesięcy, że wciąż jest bardzo małe i całkowicie zależne oraz że zaleca się pić mleko z piersi wyłącznie przez 6 miesięcy .
W tej sytuacji wiele kobiet ceni sobie taką możliwość urlop, aby zająć się dzieckiem. Ci, którzy to robią, ci, którzy w końcu to robią, znajdują się w nieco zaskakującej sytuacji: niektórzy z ich towarzyszy są dla nich szczęśliwi i zachęcaj ich i innych, nawet jeśli nie mówią tego otwarcie, krytykują ich: „Czy uważają, że są lepszymi matkami, które spędzają więcej czasu ze swoimi dziećmi?”
Jak to działa, żeby uzyskać urlop?
Po wyczerpaniu urlopu macierzyńskiego, który wiele kobiet przedłuża wraz z godzinami karmienia piersią, a nawet dniami urlopu, które spędzili, aby cieszyć się, kobieta musi zdecydować, czy wrócić do pracy i zostawić dziecko pod opieką ojca (jeśli to możliwe ) lub trzecia osoba. Wyłączne karmienie piersią można utrzymać tylko wtedy, gdy mleko zostanie pobrane, a to z pokarmu stanie się jedną z największych obaw matki: czy będzie jeść? Nie będzie jeść Weźmiesz butelkę? Co pomyślisz, kiedy jesz z rąk osoby, która nie jest mną?
A jednak to nie jest najgorsze z jego zmartwień. Ten wątpliwy zaszczyt zabiera go wina kobiety, poczucie porzucenia dziecka, pozostawienia go, mimo że nadal go potrzebuje, opuszczenia go, mimo że on również go potrzebuje. Relacja miłości, przywiązania i odpowiedzialności, która ma miejsce od miesięcy, nagle zrywa ją, ponieważ społeczeństwo ją ustanawia. A w jego głowie zaczyna się walka między tym, co musi zrobić, a tym, co chce zrobić, tym, co uważa za słuszne, i tym, co według niego musi zrobić, tym, o co społeczeństwo go prosi, lub kontem czekowym, a tym, co jego dziecko
Ponieważ dziecko już wiemy, czego potrzebuje, ponieważ wiemy, czego potrzebuje matka, aby być razem, ale społeczeństwo prosi go o powrót do pracy, również niektórych krewnych (jak inaczej zostanie super matką, jeśli nie matka i pracownica w tym samym czasie?) i często, jak mówię, rachunek bieżący, że „jeśli dla mnie to nie pójdzie do pracy, ale muszę to zrobić lub wyrzucą nas z domu”.
Wśród nich jest kilka osób, które były w stanie oszczędzać wcześniej lub które mają lepszą sytuację i mogą to zrobić, i są uprawnione do urlop nieobecności. W przypadku opieki nad dziećmi (ponieważ istnieje ona w celu opieki nad innymi krewnymi), firma jest proszona na piśmie i jest zezwoleniem, w którym przestajesz pracować na czas, którego potrzebujesz, dopóki dziecko ma mniej niż 3 lata . Można to zrobić cały czas po nim lub podzielić, kilka miesięcy tak, kilka miesięcy nie, odbierz ponownie itp.
W tym czasie bez opłat, firma nie ma obowiązku płacenia tobie, ale zachowuje cię, przynajmniej w pierwszym roku urlopu lub 15-18 miesięcy w przypadku posiadania dużej rodziny. Po tym czasie stracisz pracę, ale w drodze powrotnej masz prawo do innej pracy w tej samej kategorii lub równoważnej.
Kiedy towarzysze będą się radować i wspierać
Jak wszędzie się dzieje, są tacy, którzy mają kochających, życzliwych, empatycznych i wyrozumiałych współpracowników i którzy mają toksycznych współpracowników. Pierwsze to te, które cieszą się, gdy mówisz im, że spodziewasz się dziecka, to te, które informują o porodzie, powiadamiając, że już urodziłaś dziecko i te, które cię zobaczą lub mają szczegóły (lub przynajmniej pogratulują ci przez telefon komórkowy ).
Kiedy więc wracasz do pracy, mówisz im, że zdecydowałeś się tego nie robić, nie wracać (lub szef lub szef mówi ci) i ciesz się lub zobacz to logicznie: „Oczywiście, jeśli dziecko jest nadal bardzo małe”, „oczywiście, wykorzystaj tyle czasu, ile możesz”, „ile szczęścia może to zrobić, chciałbym móc zrobić to samo”.
Wiedzą, że nie będziesz, być może będą mieli trochę więcej pracy z powodu twojej nieobecności, ale rozumieją sytuację i moment, i są świadomi, że mogliby zrobić coś podobnego w przyszłości lub, gdyby mogli, zrobiliby to samo.
Kiedy partnerzy cię krytykują
Mówią dwa mądre zwroty: „Nigdy nie pada na gust każdego” i „Cokolwiek zrobisz, będą cię krytykować”, tak samo jak niektórzy towarzysze będą szczęśliwi, inni będą cię krytykować. Są toksyczni współpracownicy, znani z bycia ludźmi, którzy zwykle czują się niedoceniani, mało się wyróżniają i którzy, aby błyszczeć jako pracownicy, nie decydują się lepiej wykonywać swoich obowiązków, ale postaraj się, aby inni zauważyli, że reszta działa mniej lub gorzej.
Jeśli poprosisz o urlop, pojawią się twoje pierwsze komentarze narzekające na konieczność wykonania pracy, którą przestajesz wykonywać, ponieważ nie pracujesz, ponieważ umieścili substytut do nauczenia lub ponieważ uważają, że wysyłasz pośrednio wiadomość dla wszystkich, którzy nie biorą urlopu: „Czy uważa, że jest lepszą matką, jeśli spędzi więcej czasu ze swoim dzieckiem?”. Ponieważ oczywiście wrócili, kiedy się bawił, kiedy skończyli urlop, zrobili dobrą rzecz, a ich dziecko bardzo je kocha, a także bardzo je kocha, ale idź i odznacz się mniej pracując i spędzając więcej czasu z dzieckiem ... i co gorzej, są towarzysze, którzy uważają to za idealne!
Będą więc narzekać na twoją nieobecność i nie wierzą w siebie, będą też narzekać, gdy wrócisz, ponieważ okaże się, że bez ciebie byliby wspaniali, że prawie za tobą nie tęsknią i że zastępca zrobi to tak samo lub lepiej niż ty. Chodź, twój powrót będzie kolejnym problemem, ponieważ musisz wszystko nadrobić. „Super matka? Nie, córko, nie. Uwierzysz, że spędziłaś więcej czasu ze swoim dzieckiem, tak jakby zamierzała ci podziękować lub coś takiego, jeśli nie pamiętają, że byłeś z nimi… super matka to ja że po czterech miesiącach zacząłem pracować i musiałem połączyć opiekę nad dzieckiem, dom i pracę i spojrzeć na mnie, oto jestem. ”
A współpracownicy?
Są też współpracownicy, prawda? Cóż, będzie wszystko, będą ci, którzy się radują i ci, którzy krytykują, oczywiście, ale z reguły mężczyźni zwykle nie angażują się w te sprawy, zasadniczo dlatego, że gdy wracają do pracy, nie mają poczucia winy każdej matki, ponieważ zwykle nie są głównymi opiekunami dziecka, zwykle są to ci, którzy wracają lub nie wracają do pracy, a zatem nie czują się pośrednio zanotowano.
Chodź, choć smutno jest powiedzieć, że kobiety mają dwóch wyraźnych wrogów, jeśli chodzi o pogodzenie pracy z życiem rodzinnym: prawa i inne kobiety.
Zdjęcia | iStock
W Babies i więcej | Jak przykro jest być krytykowanym za opiekę nad dziećmi i rodzicami, którzy nie godzą życia zawodowego z rodziną? Obrazy codziennego życia, gdy rodzice korzystają z zezwolenia na 16 miesięcy
