Bycie rodzicem nie jest łatwe. Oczywiście, wiem, ale oczywista potrzeba służyć jako podstawa dla następującego oświadczenia: Bycie rodzicami, posiadanie hobby i pragnienie, aby ich pasja utrwaliła się w jakiś sposób u naszego potomstwa, jest jeszcze bardziej skomplikowane. Z czytaniem - komiksów i powieści -, grami planszowymi i filmami jako osobistymi partnerami, które starają się dzielić z moją czteroletnią dziewczynką, wiedząc, co przybliżyć ją do każdej chwili, jest ciągłym sprawdzianem, ponieważ wśród nieskończonych decyzji, które jako rodzice musimy wziąć po jednym dniu, chcę myśleć, że wiele z nich opiera się na unikaniu doświadczeń naszych dzieci nieodpowiednich do ich wieku.
A jeśli z lekturą lub grami te decyzje są doskonale określone, kiedy mówimy o kinie, zaczyna się otchłań subiektywności, w której niezwykle łatwo jest albo przegrać, albo zakopać Zadajesz tysiąc pytań o to, czy ta scena z tego lub innego filmu będzie w 100% odpowiednia dla tych aniołów, które rozświetlą nasze dni. Odkrycie polega na tym, że w ostatnich dziesięcioleciach nabiera coraz bardziej kalejdoskopowych barwników do tego stopnia, że przeszliśmy od tego, z czym musieli się zmierzyć moi rodzice trzydzieści lat temu, do tego, z czym musimy się dzisiaj zmierzyć .
Kino, Boże Narodzenie i rodzice
Na początku lat osiemdziesiątych kino chodzono do kin. Informacje o premierze nie były obfite - zwłaszcza jeśli byłeś fanem weekendu - a kontrola nad nieadekwatnością produkcji była prawie ograniczona do konieczności usunięcia syna z projekcji, jeśli zobaczyłeś coś, co wydawało się Nie zalecane dla twojego wieku. Trzydzieści lat później nieograniczony dostęp do informacji w Internecie nie poprawił znacznie rzeczy w zakresie informacji związanych z niewłaściwym użyciem w uogólnionych warunkach, które są zwykle z nich wykonane, ale To, co całkowicie się zmieniło, to łatwość, z jaką nasze dzieci mogą oglądać masowe treści audiowizualne.
Fakt, że poprzez ukierunkowanie w kierunku tego wpisu, dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek potrzebna jest kontrola nad filmami na YouTube, do których zbliża się pokolenie „tabletów” i że możemy skuteczniej monitorować w przedłużające się uroczystości, takie jak te, na których jesteśmy teraz zanurzeni, Boże Narodzenie, które zawsze wydaje się właściwe, aby usiąść z najmniejszym domem w zaciszu naszej sofy i zobaczyć obok nich filmy, o których możemy mieć podwójną pewność: korekta ich przedziału wiekowego i oczywiście jakość.
ReklamaW tym celu i skupiając się wyłącznie na tym, do czego odnosi się kino bożonarodzeniowe - mój partner Juan Luis Caviaro napisał już kiedyś to, co najlepsze w kinie dla dzieci w 2015 roku - przejrzymy dwa różne wpisy te, które uważamy za najlepsze, do zobaczenia, już za sześć lat, już od sześciu lat. Dwie zwięzłe i niezbyt długie listy, które, mamy nadzieję, będą przydatne i będą wskazówką dla dni, które wciąż dzielą nas od powrotu dzieci do normalnego przebiegu roku szkolnego.
Świąteczne filmy dla dzieci poniżej 6 lat
1. Boże Narodzenie Charliego Browna
Z Snoopy na billboardach od zeszłego piątku - w świetnym filmie, który jest jednak o wiele bardziej zalecany dla dorosłych, którzy kochają animację niż dla „krasnoludków” - oglądamy w 1965 r. Tę specjalność 25-minutowa telewizja pierwotnie nadawana przez CBS, która, przynajmniej po drugiej stronie stawu, jest autentyczna instytucja wydatków, które służą do zamknięcia każdego roku z audycjami, które zostały wykonane dwukrotnie w ostatnich czasach podczas obchodów Bożego Narodzenia.
Animacja bardzo zbliżona do oryginalnych rysunków Charles Schulz i jazzy soundtrack, scenariusz do „A Charlie Brown Christmas” podąża za przygnębionym Carlitos w okolicach świąt Bożego Narodzenia i jest pojazd do wspaniałej krytycznej refleksji na temat nadmiernej komercjalizacji świąt Bożego Narodzenia, przypominając wszystkim poprzez elokwencję jego przesłania prawdziwe znaczenie.
2. Rudolf, czerwononosy renifer
Nie odchodzimy od „głupiego pudełka” - chociaż ogromne płaskie ekrany, które zdobią nasze pokoje, mają niewiele wspólnego z gotówką - aby uwzględnić kolejną amerykańską instytucję telewizyjną, która emituje nieprzerwanie każde nowe Święta Bożego Narodzenia od pierwszego wtargnięcia do domów Yankee w 1964 roku i tak samo jak „A Charlie Brown Christmas”, Czas porzucił jedyną roczną przepustkę, która może być transmitowana w telewizji więcej niż jeden raz o tej porze roku.
Odpowiedzialność Rankin-Bass, firmy animacyjnej, która w latach osiemdziesiątych odpowiadała za tytuły takie jak „The Flight of Dragons” („Flight of Dragons”) lub „The Last Unicorn” („The Last Unicorn”), „Rudolph, czerwononosy renifer ”to opowieść pełna szczerości i dobrych uczuć, która opowiada historię wcielonego renifera nosa, który szuka swojego miejsca w świecie, który drwi z niego z powodu uderzającego dodatku. Nakręcony techniką zatrzymać ruch, te rzadkie pięćdziesiąt minut są obowiązkowe dla każdego dziecka.
3. Jak Grinch ukradł Boże Narodzenie!
Kontynuujemy w telewizji - niestety duży ekran nie był szczególnie płodny w tytułach świątecznych odpowiednich dla dzieci we wczesnej edukacji - i robimy to z inną specjalnością, którą amerykańskie niemowlęta znają na pamięć. Być może wielu, którzy pamiętają imię Grinch, to bardzo zapomniany film z udziałem Jim Carrey w 2000 roku, ale adaptacja historii Dr.Seussa, która nas interesuje, została wyreżyserowana w 1966 roku przez instytucję animacji o nazwie Chuck Jones.
Odpowiedzialny za stworzenie niektórych z najbardziej znanych postaci „Looney Tunes” - w tym mojej ukochanej Wile E. Coyote - i reżysera wielu najlepszych odcinków z udziałem Królika Bugsa, Kaczki Lucasa i firmy. Jones stał się tutaj każę uruchomić paskudnego Grincha, zielonego bohatera z sercem „o dwa rozmiary mniejszym”, którego nienawiść do Bożego Narodzenia sprawi, że spróbuje zepsuć go mieszkańcom miasteczka znajdującego się w pobliżu jego domu. Zakwalifikowanie się do tych 25 minut klasyki prawdopodobnie nie wystarcza.
4. Teleñecos w opowieściach świątecznych
Jeśli do tej pory mówiłem o amerykańskich instytucjach telewizji bożonarodzeniowej, powinniśmy tutaj porozmawiać o uniwersalnych instytucjach dziecięcych, kwalifikacjach, które mogą nawet stać się kiepskie w odniesieniu do Gustavo, Peggy, Gonzo, Fozzie i wszystkich lalek stworzonych w fabryka tego geniuszu zwana Jim Henson które składają się na zwykłe ustawienie Teleñecos. Niektóre postaci, które są częścią wyobraźni wielu pokoleń widzów i od czasu do czasu odważyli się przejść na duży ekran z nierównomiernymi wynikami.
Jedną z najlepszych rzeczy, które „Muppety” zagrali w kinie, jest jedna z wielu adaptacji, których siódma sztuka dokonała w nieśmiertelnej powieści Charles Dickens, „Historia Bożego Narodzenia”. Z Avaro Ebenezer Scrooge granym przez Michael Caine a reszta bohaterów powieści spada na lalki, które wielu z nas zawsze kochało, „Teleñecos w opowieściach bożonarodzeniowych” („Muppet Christmas Carol”) to prawdopodobnie najlepszy sposób na przedstawienie tej opowieści o ludzkiej dobroci i zasięgu „ducha Bożego Narodzenia” dla najmłodszych.
5. Arthur Christmas: Prezent operacyjny
Ten niewielki wybór zakończyliśmy jedną z najprzyjemniejszych niespodzianek filmowych, jakie przyniósł nam 2014 rok, taśma, która precyzyjnie odzwierciedla humor i uwielbia magię świąt i to potwierdziło, że kiedy tego chce - co jest prawie zawsze - brytyjski producent Aardman może z tobą porozmawiać, przynajmniej jeśli chodzi o scenariusz, do filmów, które są uważane za niekwestionowane standardy jakości kina bieżącej animacji, taśmy Pixar.
W pełni animowany przez komputer, ale bez utraty bardzo rozpoznawalnej osobowości, która zawsze towarzyszyła filmom i filmom krótkometrażowym twórców Wallace'a i Gromita, opowieści o mniej wdzięcznym synu Świętego Mikołaja i jego wysiłkach humanizacji niesamowitej maszyny, w której dzieło jego ojca stało się jedną z tych, które są w stanie wywołać wszelkiego rodzaju reakcje opinii publicznej, od tego, do kogo jest „skierowane”, a przede wszystkim od niektórzy rodzice, którzy będą cieszyć się pięknem dzięki pobudzającej i niesamowicie zabawnej propozycji.
Filmy świąteczne dla osób powyżej 6 lat
Jesteśmy tutaj, aby zebrać tytuły, które mogą być bardziej atrakcyjne dla dzieci, które już są w szkole podstawowej i które już są zaczynają mieć zdolności emocjonalne niezbędne do refleksji na temat swojego otoczenia że w przypadku Świąt Bożego Narodzenia nie trzymają się niewinności i szczerości, które utrzymywała większość poprzedniej selekcji.
6. Elf
Uwierzcie mi, gdy powiem wam, że jako oporny kinefile nigdy nie przyszło mi do głowy, aby polecić film z udziałem Will Ferrell to nie było wspaniałe „Stranger than Fiction”. To powiedziawszy, muszę wyznać, że nawet przy jego irytującej obecności „Elf” to świąteczna komedia dobrych uczuć, która jest miła zobaczyć ... i zrecenzować. I to pochodzące od kogoś, kto nie widzi aktora ani nie maluje - nie wspominając już o tym Zooey Deschanel- Powinienem podać przybliżony pomysł tej produkcji podpisany przez Jon Favreau przedtem Cud wymagają „talentów”, aby przygotować pierwszą część „Iron Mana”.
Ferrell daje tu życie chłopcu, który wylądował na biegunie północnym w jednym z worków Świętego Mikołaja i wychowany przez elfy musi wrócić do cywilizacji, będąc już człowiekiem, by spotkać swojego ojca, pozbawionego skrupułów faceta. Najlepszy film bez wątpienia śmieszne momenty, w których edukacja Buddy, postaci Ferrella, zderza się z nowoczesnym społeczeństwem jak z tym rodzicem bawił się swoim zwykłym szyderstwem, na dobre James Caan i, oczywiście, pojawienie się Peter Dinklage.
7. Koszmar przed świętami Bożego Narodzenia
Widziałem ją w wieku 18 lat, kiedy miała swoją premierę w 1993 roku, i od tamtej pory nie minął już rok, odkąd nie wróciłem do niej, aby nadal zdawać sobie sprawę z niesamowitej magii, którą wyreżyserowała ta produkcja Henry Selick - po co nie Tim Burton, który służył tylko jako producent ... i coś innego - w którym dzięki niesamowitemu wykorzystaniu technik animacji zatrzymać ruch znany jest nam jeden ze światów amerykańskich świąt, Halloween, mroczny świat, ponury i pełen koszmarnych stworzeń, w którym żyje potok charyzmy zwany Jack Skellington.
Przygnębiony faktem, że nie cieszy się świętem święta, które kończy się w listopadzie, Jack udaje się ze swoimi kośćmi do krainy świąt Bożego Narodzenia, wzywając dziki plan porwania Świętego Mikołaja i zastąpienia go tym, który rozdaje Dla dzieci ich prezenty. Stały geniusz, animowany niezapomnianymi piosenkami i niesamowitymi postaciami„Nightmare Before Christmas” (Nightmare Before Christmas ”) to jeden z tych filmów, które oglądane w odpowiednim wieku pozostaną na zawsze w pamięci filmowej. Żałuję, że nie mam teraz, gdy moja córka ma sześć lub siedem lat, aby mogła ją nosić i halucynować tak, jak wiele dzieci uczyniło ... a nie dzieci.
8. Sam dom
Odpowiedzialny za scenariusz trzech najważniejszych produkcji dziecięcych i młodzieżowych lat osiemdziesiątych - do których zobaczymy poniżej, musimy dodać niezbędne „Goonies” („The Goonies”) i „The Secret of the pyramid” („ Young Sherlock Holmes ') - w roli reżysera Chris Columbus także Pozostawił nam inny tytuł tych, którzy nie będąc niezbędnymi arcydziełami, muszą być widziani przynajmniej raz w życiu w odpowiednim wieku. Odpowiednim wiekiem dla „Home Alone” jest niewątpliwie ośmioletni Kevin McCallister, grany przez Macaulay Culkin, dziecko, którego szalona rodzina zostawia w wielkim domu podczas świąt Bożego Narodzenia.
W ten sposób spełniając marzenie każdego dziecka o pozostawieniu go samego w domu bez „irytującej” obecności rodziców i rodzeństwa, Doskonale pamiętam śmiech, że mój ojciec i ja rzuciliśmy się w kinie wraz z pełnym talerzem z 1990 roku. Śmiech, który wraz z postępem filmu i pojawieniem się „mokrych złodziei” stał się niekontrolowanym śmiechem, gdy dziecko opętane przez ducha McGyvera dało „za włosy” dwóm najbardziej nieudolnym cacos, jakie kino kiedykolwiek znało .
9. Polar Express
Zdeterminowani, aby udowodnić wszystkim, że animacja przechwytywania ruchu była niewiele mniej niż przyszłość, do której przeznaczono kino, Robert Zemeckis Odstawił na 12 lat prawdziwe kino wizerunkowe, aby w pełni skupić się na trzech produkcjach, które miał swoją premierę w pierwszej dekadzie XXI wieku: dwie z nich są przeznaczone dla dorosłych - fascynująca wizualnie, ale nieregularna „Beowulf” - Cóż, dla nastolatków, którzy weszli w lata - adaptacja „Christmas Story” dickesiano- to „Polar Express” pierwszy eksperyment z wykorzystaniem wyżej wspomnianej techniki, który Zemeckis przysłał nam w 2004 roku.
Dzięki scenariuszowi, który nie wykracza poza anegdotę, od czasu do czasu piosenka utknęła z łyżką do butów i technologią, która najgorzej wygląda w czasami dziwnych ruchach ludzkich postaci - wiele z nich ucieleśnia Tom Hanks- Tam, gdzie „Polar Express” jest najbardziej niesamowity, znajduje się w prawdziwej kolejce górskiej, którą pociąg podnosi na Biegun Północny, dzięki czemu pociąg nadaje nazwę filmowi. Podróż to uzasadnić -i jest to jeden z niewielu filmów, który to robi- oglądanie taśmy 3D i cenne chwile, które mogą usunąć czkawkę do najczęściej malowanych.
10. Pochodzenie strażników
Ponieważ działalność rozpoczęła się pod koniec lat dziewięćdziesiątych, animowany podział Dreamworks Próbował odważnie przeciwstawić się niekwestionowanej hegemonii Pixara w świecie cyfrowej animacji, proponując różne efekty artystyczne i komercyjne. I chociaż w tym drugim terminie „The Origin of the Guardians” („Rise of the Guardians”) nie miało nic wspólnego z „Brave”, zakład z badania Luxo Jr. z 2012 r. Pod względem historii , ta historia jednoczy „strażników” najbardziej rozpoznawalnych uroczystości Z mojego punktu widzenia przewyższyłem to, co oferowała wstążka z księżniczką Meridą.
Nic dziwnego, że ta historia, w której wielkanocny króliczek, Zębowa Wróżka, Sandman i Święty Mikołaj dołączają do Jacka Frosta, aby walczyć z bytem, który stara się położyć kres szczęściu dzieci świata, ma wiele zachęt podekscytować się - i czasami przestraszyć - i pozostawić niezatarty ślad na dzieciach, które się do niej zbliżają ze względu na to, jak bardzo mówi o potrzebie nigdy nie trać z oczu tego, co czyni dzieciństwo najważniejszym okresem naszego życia: wyobraźnią.
11. Gremliny
Dla każdego kinefila, który był dzieckiem w latach osiemdziesiątych, „Gremlins” jest niewątpliwie jednym z głównych filarów, na których opiera się jego pasja do siódmej sztuki. Niżej podpisany widział to przez dziewięć lat i wspomnienie, które mam po raz pierwszy w kinie, uczestnicząc w rozmieszczaniu stałych chuliganów, którym Mogwais poddali się Kingston Falls - wyimaginowanemu miasteczku, które złożyło hołd Bedford Falls świątecznej wstążki za Antonomasia, to arcydzieło, zwane „Jak pięknie jest żyć!”- jest jednym z nich Trzydzieści jeden lat od jego premiery nie udało się wymazać.
Wspierany przez Steven Spielberg, ze skryptem Chris Columbus, reżyseria Joe Dante oraz z fantastyczną ścieżką dźwiękową skomponowaną przez nauczyciela Jerry Goldsmith, tylko te cztery nazwiska mówiłyby o jakości filmu, który z czasem nie stracił blasku, i który był stale recenzowany przez trzy dekady, które upłynęły od jego premiery, wciąż zaskoczony śmiałością, z jaką odszedł od koncepcji bardziej tradycyjnego kina rodzinnego oferując zabawę pełną niespodzianek i bardzo nieoczekiwanych zwrotów.
