Smutek, uczucie niezdolności, płacz, całkowite zmęczenie ... Są to niektóre z objawów depresja poporodowa, coś, co wpływa na wiele kobiet. Do tego należy dodać poczucie winy, które się pojawia, tworząc niepożądany koktajl. Mówimy ci, czym tak naprawdę jest depresja poporodowa i Co możemy zrobić, aby z tym walczyć.
Istnieje kilka rodzajów o różnym stopniu nasilenia
Po jednej stronie jest łagodna depresja poporodowa (lub dysforia poporodowa), która zwykle występuje w wielu przypadkach, ale często nawet o tym nie mówi. Zwykle pojawia się to między pierwszymi dniami / tygodniami po porodzie, a jego zwykły czas trwania wynosi około czterech tygodni (mówię ogólnie, są oczywiście przypadki i przypadki, a czas trwania jest zmienny).
Wśród objawów znajdujemy smutek, zmęczenie, drażliwość, niepokój, płacz, niepewność itp. Jak do tego podchodzimy? Ogólnie biorąc, ponieważ hormony „lokalizują” i dochodzimy do nowej sytuacji (znajdując dla nas mało czasu, dostosowując się do zmian, widząc, że „nie postępujemy tak źle, jak się spodziewaliśmy” ...), znajdziemy się lepiej. Oczywiście, zawsze, zawsze konieczne jest wsparcie emocjonalne i czysto logistyczne, aby nie pogorszyć obrazu.
Z drugiej strony mamy duża depresja poporodowa, co tak naprawdę potocznie i społecznie rozumiemy jako depresję poporodową, jest nieco poważniejsze niż poprzednie. Opowiem o tym bardziej szczegółowo później.
I wreszcie mamy psychoza poporodowa, najbardziej skomplikowana z trzech. Oprócz objawów poważnej depresji poporodowej, które zobaczymy później, psychoza poporodowa charakteryzuje się halucynacjami, próbami samookaleczenia lub zranienia dziecka, uczuciem „szaleństwa”, stanem dezorientacji i / lub skrajnymi zmianami w nastrój
Zarówno w przypadku dużej depresji poporodowej, jak i psychozy poporodowej (szczególnie w tym drugim przypadku) konieczne jest leczenie u specjalisty. Jeśli masz najmniejsze wątpliwości, udaj się do lekarza lub zaufanego specjalisty i powiedz o tym.
Szacuje się, że w Hiszpanii 22% kobiet cierpi na depresję poporodową.
Niedawne badanie przeprowadzone w Hiszpanii przez markę Suavinex stwierdza, że 90% matek twierdzi, że ma niektóre objawy depresji poporodowej po porodzie, co jest znikomą liczbą. Z drugiej strony, po badaniu Suavinex, tylko 17% kobiet z depresją poporodową jest leczonych psychicznie lub psychiatrycznie.
Przyczyny? Nie określono jednej przyczyny, ale kombinacji czynników, w tym hormonów, zmiany roli, osobowości, środowiska itp.
Jakie są objawy depresji poporodowej?
Depresja poporodowa jest złożona i objawy mogą się różnić u poszczególnych kobiet. Jednak wśród najczęstszych objawów (niekoniecznie muszą wystąpić wszystkie jednocześnie) znajdujemy:
- Nie czuj więzi z dzieckiem.
- Utrata przyjemności: rzeczy, które były dla nas przyjemne, zanim już ich nie lubimy.
- Niekontrolowany smutek i płacz.
- Uczucie nadmiernej winy.
- Nadmierny wzrost lub znaczne zmniejszenie przyjmowania pokarmu w porównaniu ze zwykłym schematem kobiet.
- Nerwowość przez większość czasu.
- Bój się być sam na sam z dzieckiem.
- Trudności z zasypianiem i / lub zasypianiem (w granicach wymagań dziecka, oczywiście) lub wręcz przeciwnie, nadmierne spanie.
- Brak zainteresowania dzieckiem, przyjaciółmi, parą, rodziną, czyli izolacją społeczną.
- Pomyśl o skrzywdzeniu siebie lub dziecka.
- Uczucie posiadania „bardzo szybkich myśli”, których nie można kontrolować ani zatrzymać.
- Zmiany nastroju: bardzo złe lub bardzo złe.
- Poczucie nieadekwatności: czują, że nie będą / nie są dobrymi matkami dla swoich dzieci.
- Pomysły żalu z powodu bycia matką.
Mam depresję poporodową, co mam zrobić?
Poważna depresja poporodowa jest skutecznie eliminowana poprzez terapia psychologiczna (poznawczo-behawioralne) w większości przypadków, zgodnie z uznaniem APA (American Psychological Association, najwyższe ciało pod tym względem). Są jednak sytuacje, jak wspomniałem wcześniej, w których obraz jest skomplikowany i konieczne może być zastosowanie leków, do których konieczne jest udanie się na psychiatra. W Hiszpanii, poprzez ubezpieczenie społeczne, pierwszym krokiem jest udanie się do naszego lekarza ogólnego lub omówienie go w przeglądzie z ginekologiem w celu skierowania nas na zdrowie psychiczne.
W terapii pracujesz na przykład zwiększenie codziennych satysfakcjonujących działań, organizując dzień, wzmacniając samoocena... wszystko to dzięki konkretnym technikom i niewielkiemu wysiłkowi ze strony pacjenta. Oczywiście wysiłek jest tego wart.
Macierzyństwo, zwłaszcza pierwsze dni, sprawia, że cała nasza uwaga i energia skupiają się na naszym synu, co czasem nas do niego prowadzi poddać się. Ta zmiana roli, ten program absolutnie pełen obowiązków sprawia, że nasza lista priorytetów „Rób rzeczy dla mnie” spadła na wiele pozycji, ustępując miejsca „czystym i twardym zobowiązaniom”.
Klucz: dbanie o siebie (i dbanie o nas), delegowanie, proszenie o pomoc, gdy nie możemy, posiadanie sieci wsparcia lub poświęcenie czasu dla siebie (wystarczy kilka minut dziennie na początku) to podstawowe aspekty radzenia sobie z depresją.
Właśnie po to (i po więcej rzeczy) wsparcie pary Jest to niezbędne w tych momentach (pary lub odpowiedniej postaci dla nas).
Powinieneś także wiedzieć, że nie jesteś sam, że nie jesteś jedynym, który tak się czuje: nie jesteś złą matką ani złą osobą.
Jak postępować, jeśli mój partner wydaje się mieć depresję poporodową?
- Uważaj, co mówimy. Bardzo często kobiety w takich przypadkach słyszą o tym Ale powinieneś być bardzo szczęśliwy ze swoim dzieckiem!, że powiedziano nam, aby „starać się być lepszym” ... Chodzi o to, że nie jest to coś, co jest bezpośrednio kontrolowane, coś, co kobiety mogą zmienić, jak chce. Chodzi o coś, co wymaga wysiłku i pracy, a nie tylko mamy. Tego rodzaju komentarze są całkowicie bezproduktywne, ponieważ robią to dodać presję i poczucie winy, czynniki, które w ogóle nie pomagają.
- Słuchaj bez oskarżenia: Możliwość otwartej komunikacji, wyrażania, jak się czują lub jakie są ich obawy w tej chwili. Jeśli jednak przed twoimi oświadczeniami będziemy ścigać, krytykować lub wyrażać całkowite nieporozumienie lub kompresję, najprawdopodobniej nastąpi wycofanie i przestaniesz o tym mówić. Nie mówię przy tym, że musimy zgodzić się z tym, co nam mówi, ale musimy spróbować współczujcie i okażcie nasze wsparcie i miłość aby czuli, że mogą swobodnie wyrażać siebie (co zmniejsza dyskomfort).
- Wsparcie emocjonalne i logistyczne: Jak widzieliśmy, jedną ze zmiennych wpływających na depresję poporodową jest brak sieci wsparcia zarówno dla opieki nad dzieckiem, jak i prac domowych itp. Jest bardzo możliwe, że czuje się przytłoczona, więc wygodnie jest zadbać o to, co jest potrzebne, pozwalając jej mieć trochę czasu dla siebie, bez obciążeń i opieki. Bądźmy twoim wsparciem dla wszystkiego, czego potrzebujesz.
Depresja poporodowa jest znacznie częstsza, niż nam się wydaje, i może mieć straszne skutki zarówno dla matki, jak i dziecka i pary. W tej sytuacji kluczowe jest poszukiwanie wsparcia i pomocy. Dobra wiadomość jest taka, że ma rozwiązanie. W razie wątpliwości skonsultuj się ze specjalistą, nie przegap tego.
Zdjęcia: Pexels.com
U niemowląt i nie tylko: John Legend mówi o ważnej roli pary, gdy matka cierpi na depresję poporodową
