Kiedy rodzi się dziecko, połączenie między noworodkiem a jego matką (pępowiną) jest rozcięte. Jeśli pępek jest pamięcią, którą pozostawiliśmy na zewnątrz, co dzieje się w naszym ciele?
Nasz pępek przypomina całe życie, że kiedyś byliśmy połączeni i zależni od naszej matki, kiedy unosiliśmy się jak mały astronauta w naszym płynnym wszechświecie. Zwłaszcza ludzie zawsze fascynowali się pępowiną pępek, ponieważ jest to część, która pozostaje w naszym ciele. Nadal istnieją ciekawe tradycje do świętowania i uczestniczenia podczas fizycznego oddzielania pępowiny, które jest prawdopodobnie pierwszą zabawką dziecka, ponieważ czasami przyłapuje się je na ultradźwiękach.
Cięcie pępowiny jest obecnie jednym z najczęstszych zabiegów chirurgicznych i jest procesem, przez który musieli przejść prawie wszyscy ludzie. Ostatnie badania naukowe skłoniły ekspertów do ponownego przemyślenia najlepszego momentu na przecięcie pępowiny po urodzeniu, ponieważ istnieją dowody, że noworodek może otrzymać do 80-100 mililitrów więcej krwi (prawie jedna trzecia jego całkowita objętość), jeśli opóźnimy proces oddzielania pępowiny o trzy lub więcej minut. Nie tylko chodzi o otrzymanie większej ilości krwi, ale ta dodatkowa krew ma pozytywny wpływ na rozwój dziecka.
Pępowina powstaje we wczesnych stadiach ciąży i rośnie w wyniku ciągłych ruchów dziecka aż do osiągnięcia 50-70 cm. Im bardziej dziecko się porusza, tym dłużej będzie pępowina.Pępowina składa się z dużej żyły i dwóch mniejszych tętnic: żyła jest odpowiedzialna za transport krwi z tlenem od matki do dziecka, a tętnice transportują krew bez tlenu i innych odpadów we krwi dziecka do matki. Pępowina jest częścią łożyska i nie jest bezpośrednio połączona z układem krwi matki.
Łożysko działa jak bardzo złożony system filtrujący, a pępowina jest zanurzona w śluzowej substancji znanej jako galaretka Whartona, która służy do ochrony naczyń krwionośnych przed uciskiem, który występuje, gdy dziecko się porusza lub gdy się rodzi, coś takiego Jak poduszka powietrzna od łożyska. Dlatego, jeśli sznurek jest na szyi dziecka, gdy się rodzi, zwykle nie stanowi to problemu (coś, co często się zdarza).
W pewnym momencie po porodzie pępowina przestaje pełnić funkcję transportu krwi między matką a dzieckiem. Kiedy pępowina zostanie zaciśnięta i przecięta, reszta, która pozostaje w dziecku, staje się czarna w pierwszym tygodniu życia i ostatecznie odłącza się, zostawiając nam ukochany pępek.
Z pewnością pojawił się temat rozmowy grupy przyjaciół na temat tego, kto ma „wewnętrzny” lub „zewnętrzny” pępek, a podczas ciąży wiele kobiet z ciekawością obserwuje, jak zmienia się pępek wraz ze wzrostem brzucha. Żartujemy o puchu pępka, a niektórzy ludzie mają piercing, aby go ozdobić, ale czy to coś więcej niż przypomnienie, jak dostaliśmy się na świat?
Kiedy dziecko rodzi się i oddycha po raz pierwszy, krew dostaje się do płuc, które do tej pory były nieaktywne (były pełne płynów). Zadziwiająca zmiana w układzie krążenia dziecka występuje, gdy dwie tętnice pępowiny kurczą się, aby zatrzymać dopływ krwi do łożyska i żyła zamyka się stopniowo.
Przekrój pępowiny W wewnętrznej części żyły i tętnice pępowiny zamykają się i tworzą więzadła (oporne tkanki łączne), które dzielą wątrobę na sekcje i pozostają w pępku.
Część tętnic pępowinowych najbliższa pępowinowi ulega degeneracji w więzadła, które nie mają rzeczywistego zastosowania, chociaż najbardziej wewnętrzna część staje się częścią układu krążenia i znajduje się w miednicy, gdzie przenosi krew do niektórych części pęcherza, macicy i nasieniowody (przewód dla nasienia u mężczyzn).
Rzadko ustanawia się przewód, który bezpośrednio łączy pęcherz z pępkiem, coś bardzo rzadkiego, co spowodowałoby wyciek moczu przez pępek i który wymaga interwencji chirurgicznej po porodzie.
Czy kiedykolwiek grałeś palcem w pępku i zauważyłeś łaskotanie w okolicy pęcherza i miednicy? Teraz wiesz, skąd pochodzi. To, co kiedyś było drogą krwi od matki do dziecka, to teraz więzadła i połączenia krwi w innych wewnętrznych częściach twojego ciała.
Więc następnym razem, gdy ktoś powie ci, żebyś przestał patrzeć na pępek, możesz mu powiedzieć, jak interesujące może być.
Autor: profesor położnictwa, Western Sydney University.
Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w The Conversation. Możesz przeczytać oryginalny artykuł tutaj.
Tłumaczone przez Silvestre Urbón.
