Dla tych z was, którzy nie wiedzą, ten mężczyzna na zdjęciu przesadzonego peruka i bokobrody jest Rodolfo Chikilicuatre kolejny przedstawiciel Hiszpanii na festiwalu Eurowizji, konkursie piosenek, w którym bierze udział wiele krajów europejskich, ale ostatnio bardzo krytykowany za utratę jakości artystycznej, wzrost ekstrawagancji i obecność maniacyi przypuszczalnie mafia Głosowanie w krajach bałtyckich.
Rodolfo Chikilicuatre jest dobrym wykładnikiem tej nowej fali Eurowizji. On nie jest piosenkarzem, ale profesjonalny komik w przebraniu, ale jego piosenka „Dance the Chikichiki” została skomponowana przez piosenkarza Pedro Guerrę oraz aktora i artystę Santiago Segurę ze wszystkimi składnikami, aby przyciągnąć tłumy.
Twórcy tego „produktu” wykazali się doskonałym zapachem i strategią, ponieważ odnieśli zwycięstwo, głosując na widzów, prowadząc silną i skuteczną kampanię w Internecie i innych mediach.
Ale interesuje nas tutaj, dlaczego ta piosenka jest niszczące małe dzieci? Mój dwa i pół-letni syn dużo się śmieje, gdy ta postać jest w telewizji i nauczył się refrenu tej piosenki. Uważam, że są to niektóre z powodów sukcesu wśród dzieci:
- Muzyka bardzo chwytliwy i proste
- Szokujący list i refren i łatwy do zapamiętania: breikindance, crusaito, maiquelyason, robocop
- Prosty taniec i bardzo spójny z tekstem
- Uderzający, ale naiwny wygląd (nie tak jak Finowie przebrani za potwory, które wygrali 2 lata temu)
- Gitara zabawkowa
- Styl i osobowość Rodolfo szczery, bliski, bez sztuczki
- Przesadni i zabawni tancerze jak bajki
Dzieci bardzo mądrze rozpoznają pochodzenie ludzi lub dzieł i uchwyciły ten punkt niewinności, szlachetności i czystej zabawy z tego muzycznego wynalazku. Naprawdę Chikilicuatre są jak dzieci w dużej wersji, i kpić otwarcie i w obliczu sytuacji. Grają z systemem i zawodami.
Chikilicuatre, jako osoba dorosła wcale nie jestem fanem was, ale jako matka dziękuję wam za chwile śmiechu, które dajecie mojemu synowi i życzę wam wszystkiego najlepszego w tę sobotę w Eurowizji, abyście wszyscy Europejczycy byli bardzo szczęśliwi i nie-Europejczycy, aby to zobaczyć.