Kilka dni temu skomentowaliśmy, że zwykły wiek, w którym ciemiączko główne lub górne jest zwykle zamknięte, wynosi od 12 do 18 miesięcy. Jednak przedwczesne zamknięcie ciemiączków, zaburzenie zwane „kraniosynostozą” („zamknięcie czaszki”) i polegające na skostnieniu ciemiączka lub ciemiączek przed wzrostem mózgu, móżdżku i opuszki kręgosłupa.
Przedwczesne zamknięcie jednego, kilku lub wszystkich szwów powoduje zwężenie czaszki i wiąże się z tym zmiany objętości lub morfologii czaszki i twarzy. Podczas wzrostu zawartość czaszki jest ściśnięta, co stanowi poważny problem.
W niektórych przypadkach kraniosynostoza obejmuje zaburzenia kliniczne i zaburzenia funkcji mózgu (wymioty, ból głowy, możliwe nadciśnienie czaszki, powikłania oczne, takie jak zez, ślepota, deficyty neurologiczne, takie jak upośledzenie umysłowe ...). W przypadku podejrzenia przedwczesnego zamknięcia należy monitorować obwód obwodu głowy.
Jeśli ten obwód się zatrzyma, jest to znak, że narządy tworzące centralny układ nerwowy zostaną ściśnięte. Leczenie będzie się różnić w zależności od rodzaju i problemów z tym związanych. Prawie zawsze będzie chirurgiczne, niezależnie od tego, czy dąży się do poprawy estetycznej, czy też próbuje uniknąć poważnych komplikacji, jakie pociągają za sobą niektóre formy kraniosynostozy.
Pochodzenie kraniosynostozy jest mało znane. Czasami są dziedziczne (różne choroby, w których kraniosynostoza jest związana z licznymi wadami rozwojowymi, takimi jak zespół Crouzona lub zespół Aperta), ale z reguły są sporadyczne i dlatego nie ma historii podobnych przypadków w rodzina chorego dziecka.
)
