Bycie prawym lub leworęcznym nie jest wynikiem przypadku ani nawyków które ustanawiamy od dzieciństwa, ale jest to konsekwencja procesu ewolucji układu nerwowego, procesu, który zachodzi, gdy dorastamy i który jest niezbędny do podniesienia stopnia złożoności funkcjonalnej mózgu.
Oprócz tego neurologicznego wyjaśnienia, które wskazuje, że prawa półkula mózgowa dominuje w praworęcznych, a praworęczna w leworęcznych, przyczyna jednej lub drugiej dominacji jest nadal nieznana. Na ten temat istnieją różne teorie.
Geny i środowisko
Na początku bycie osobą praworęczną lub leworęczną zależałoby od dwóch czynników w zależności od różnych prądów i badań: dziedzictwa i treningu lub doświadczenia, które każde dziecko ma podczas dojrzewania mózgu.
Jednak większość badaczy dystansuje się od tych skrajnych pozycji i wskazuje na to na boczność osoby wpływają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe.
Ponadto pamiętajcie, że nie rodzimy się praworęcznie lub leworęcznie, ale stajemy się tacy we wczesnym dzieciństwie.
Zgodnie z pozycją genetyczną widzimy, że przewaga jednej lub więcej stronniczości jest uwarunkowana przez nasze geny, więc bardziej prawdopodobne byłoby, że zostalibyśmy leworęczni, gdyby istniał wywiad rodzinny.
Teoria opracowana przez genetyków z National Cancer Institute w Stanach Zjednoczonych wysunęła hipotezę, że większość ludzi ma gen dominujący, który sprawia, że są praworęczni. Przeciwnie, 20% ludzi nie ma tego genu, więc mają losową szansę na bycie prawą lub lewą ręką (50%). W przypadku Klara obecność lub brak tego genu odpowiada konwencjonalnym warunkom genetycznym, takim jak ten, który określa kolor oczu lub łysienie.
Grupa naukowców z University of Oxford odkryła w sierpniu 2007 r., Że gen LRRTM1 ma kluczowe znaczenie dla osoby leworęcznej.
Inni psychologowie uważają, że lateralność ma związek z czynnikami środowiskowymi i zależy od nauki rodziców przez dzieci, wpływu szkoły lub nawyków zaszczepionych przez ich krewnych.
Więcej teorii wyjaśniających, dlaczego jesteśmy leworęczni
Ponadto są inne teorie co może wyjaśniać, że dziecko jest praworęczne lub leworęczne bez względu na genetykę lub środowisko, chociaż odnosi się to do bardziej konkretnych przypadków (takich jak urazy w jednej ręce, które ostatecznie prowadzą do domeny drugiej w zakresie umiejętności):
Nadmiar testosteronu: wysoki poziom męskiego hormonu, testosteronu, prenatalny może predysponować do rozwoju osobnika leworęcznego, zgodnie z jednym z badań zawartych na I Hiszpańskim Kongresie Psychobiologii (University of Oviedo). Inna teoria mówi, że narażenie na wysokie dawki testosteronu przed urodzeniem może wywoływać leworęczność. Obfitość testosteronu, która jest zwykle znacznie wyższa u mężczyzn niż u kobiet, spowodowałaby więcej mężczyzn leworęcznych.
Stres porodowy: zmiany na półkuli mózgowej dziecka, podczas ciąży lub w pierwszych miesiącach życia, mogą skłonić jedną z nich do dalszego rozwoju, w przypadku, gdy uszkodzona lewa półkula ma rozwinąć leworęczność.
Różnice w prawo- i leworęcznym mózgu
W tym, co istnieje, jest zgodność, jak wskazaliśmy na początku przyczyny bycia prawą lub lewą ręką są neurologiczne, to znaczy, jest określany przez mózg i zależy od „lateralności” danej osoby.
Lateralność to przewaga ruchowa związana z częściami ciała, które integrują prawą i lewą połówkę. Boczność znajduje odzwierciedlenie w fakcie, że jedna ze stron naszego ciała dominuje nad drugą w wykonywaniu większości czynności: leworęczni mają lewą boczność, praworęczni.
W mózgu są dwie półkule: prawa, która kieruje ruchami lewej strony ciała, i lewa, która steruje ruchami prawej strony. Prawie zawsze jego lewa część jest dominująca, więc większość zamówień skierowana jest na prawo od ciała.
Ale leworęczni ludzie są wyjątkiem, ponieważ dzieje się w nich coś przeciwnego: dominuje na prawej półkuli, która kieruje lewą stroną, więc to po tej stronie dowodzi.
Według niektórych badań może się zdarzyć, że przewaga osób praworęcznych (od 8% do 15% światowej populacji to osoby leworęczne) wynika z faktu, że funkcje mózgu mieszczące się na lewej półkuli są ważniejsze, a zatem dominujące. Chociaż obecne teorie wątpią, że rola prawej półkuli (związana z kreatywnością i pomysłowością) ma drugorzędne znaczenie.
Kiedy mówimy o półkulach, nie powinniśmy brać ich pod uwagę przeciwnych półkul: są one komplementarne i nie ma półkuli ważniejszej od drugiej.
Tak, aby pozostały wiele niewiadomych do wyjaśnienia, dlaczego jesteśmy praworęczni lub leworęczni. Czy chodzi bardziej o dziedziczenie, czy o środowisko, myślę, że najważniejsze dla rodziców jest wiedzieć, czy maluchy są praworęczne, czy leworęczne we właściwym czasie, w wieku powyżej dwóch lat, aby pomóc im w rozwoju w codziennych zadaniach.
