Kontynuujemy analizę poradnik praktyki klinicznej dotyczący normalnej opieki porodowej zajęcie się kwestią towarzyszenia kobietom podczas porodu. W dzisiejszych czasach dość często dopuszcza się obecność członka rodziny wybranego przez położną, ale jakiś czas temu było to nie do pomyślenia (nawet w niektórych szpitalach istnieje wiele ograniczeń) i dlatego konieczna była ocena dowodów w tym zakresie.
Wydaje się dość bolesne (mówienie źle i wkrótce), że muszą przeprowadzić badania na temat, który spada pod ich własnym ciężarem (w stresującej sytuacji człowiek będzie lepszy, gdy będzie miał kogoś godnego zaufania u boku, oferującego wsparcie), ale tak właśnie było być i, na szczęście, ten przewodnik zbiera ten temat zalecają, aby podczas porodu kobietom towarzyszyła osoba, którą wybrali.
W niektórych krajach osobą, która uczęszcza na tę kobietę i towarzyszy jej, jest położna, która nie rozdziela się z nią aż do porodu, w ramach tak zwanej opieki jeden na jednego.
Ten model opieki ma bardzo dobre wyniki, ponieważ wykazano, że kobiety częściej spontanicznie dostarczają pochwę, rzadziej stosują znieczulenie zewnątrzoponowe, mają instrumentalne porody pochwowe lub cesarskie cięcie i wyższy poziom zadowolenia z doświadczenia żył.
W naszym kraju rodzina musi towarzyszyć
Ale nasz kraj zasadniczo nie działa w ten sposób, ponieważ nie ma wystarczającej liczby pracowników, aby zapewnić taką opiekę. Z tego powodu pod nieobecność położnej zaleca się, aby członek porodu wybrany przez położną towarzyszył porodzie, którym zwykle jest ojciec, ale nie musi nim być.
Wiele protokołów szpitalnych ma już tę usługę wsparcia, chociaż zdarza się, że w interwencjach takich jak dotykanie pochwy, umiejscowienie dróg pozajelitowych lub podanie znieczulenia zewnątrzoponowego „krewny” lub towarzyszący im przyjaciel jest „zapraszany” do oczekiwania na zewnątrz. Nie ma prawdziwego powodu, aby zwolnić towarzysza, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że istnieją szpitale, które pozwalają rodzicom być obecnym na sali operacyjnej, jeśli kobieta ma mieć przekrój C.
Dlaczego on nie musi być ojcem?
Powiedziałem w poprzednim akapicie, że towarzyszem nie musi być przede wszystkim ojciec ze względu na matkę.
Wiem, że ojciec może nie czuć się zbyt dobrze, gdy jego żona mówi „kochanie, wolę, żeby moja matka przyszła” lub „moja przyjaciółka Łucja”, jednak rozumiem, ponieważ są mężczyźni (i kobiety też, oczywiście, ale nie ma to tutaj wpływu) że swoim sposobem bycia mogą sprawić, że kobieta będzie zbyt nerwowa, powodując dokładnie to, czego chcą uniknąć.
W takich przypadkach lepiej położyć karty na stole, mów z miłością, ale szczerze: „Kochanie, denerwujesz mnie tak bardzo, że myślę, że przy tobie nie będę w stanie rodzić” i szukam najlepszej sytuacji, aby poród odbywał się w spokojnym i spokojnym otoczeniu, a korzyści z porodu w towarzystwie osoby pewność siebie, aby wspierać kobietę w ciąży przez cały czas.
