Dysfonia dziecięca jest zaburzeniem, któremu można zapobiec. Zarówno wczesne wykrycie, jak i promocja zdrowych nawyków i zachowań u dziecka może zmniejszyć stopień niepełnosprawności głosowej.
Rodzina i pedagodzy (zwykle nauczyciel muzyki) zwykle wykrywają problemy głosowe u dziecka. Ale nie wszyscy nauczyciele rozważają systematyczne obserwowanie głosu swoich uczniów, a wielu rodziców dostosowuje się do głosu dziecka i nie widzi, żeby był zmieniany.
Dlatego konieczne jest wczesne wykrycie, aby pomóc zidentyfikować przypadki dysfonii u dzieci.
Lekarze pediatryczni mogą być również środkami zapobiegawczymi, jeśli podczas okresowych kontroli zdrowia dziecka podczas badania głosu aktywnych dzieci w procesie skierowania i diagnozy do otolaryngologa lub foniatry w przypadku ostrzeżenia.
W pierwszych latach życia pediatra musi obserwować rodzaj płaczu i cechy głosu, przyjmując za znaki ostrzegawcze:
- 12 miesięcy: Płaczę zepsuty
- 24 miesiące: płacz łamany i chrapliwy głos
- 36 miesięcy: ochrypły, poważny, szorstki głos
- 48 miesięcy: głos ochrypły, poważny, szorstki. Zwraca afonic z wycieczek i odzyskanie głosu zajmuje kilka dni
- Od 5 lat: głos ochrypły, poważny, szorstki. Powraca po wycieczkach i odzyskiwanie głosu zajmuje kilka dni. Nauczyciel muzyki specjalizuje się w tym, że nie osiąga wysokich tonów. Obserwuje się napięcie pozagałkowe. (W takim przypadku procedura, którą należy zastosować, to skierowanie do foniatry lub otolaryngologa)
Jeśli w wieku pięciu lub sześciu lat cechy głosowe dzwonka do drzwi nie są normalne lub rodzina zauważy jakiekolwiek komplikacje, należy poprosić o konsultację ze specjalistą medycznym.
Zarówno rodzina, jak i szkoła muszą być głównymi czynnikami kształtującymi zdrowe nawyki. W codziennym życiu rodzinnym i bez znaczących zmian w programach szkolnych można edukować dzieci w zdrowej kulturze głosowej.
