Niewiele musi być osób, które nie znają Eduarda Estivilla, autora tak zwanej metody Estivill (której nie wymyślił, ponieważ istniała już dawno temu), która polega na pozwalaniu dzieciom na samotność w swoim pokoju, płacz lub nie, zgodnie ze stołem razy, aby w końcu zmęczyły się płaczem, zmęczyły się narzekaniem i ostatecznie nie dzwoniły do rodziców (i w konsekwencji spały same).
Niedawno wydał nową wersję swojej książki o śnie, która ma zaktualizować poprzednią. Tytuł tej nowej wersji to „Idź spać!” (Wydaje się, że wykrzykniki mają tutaj duże znaczenie) i przy okazji prezentacji tej książki Estivill przekazała swoją mądrość mediom, uwalniając perły takie jak ta, w której mówi, że Dzieci, które nie wiedzą, jak spać samotnie, robią to z powodu swoich rodziców, ponieważ oni już w brzuchu śpią sami.
Płody śpią w brzuchu
Jak mówi, nowością, którą przedstawia na temat płodów, jest to, że znani są teraz z snu w brzuchu. Nie wiem, kiedy to usłyszałem po raz pierwszy, ale szczerze, wiele lat temu. Kiedy się poruszają i kopią, mogą spać lub spać, a kiedy są spokojni, śpią.
Nie ma matki ani ojca, który wziąłby ich w ramiona, nie ma matki ani ojca, którzy mogliby je kołysać i śpiewać, więc wynika z tego, że śpią sami. Unosząc się w płynie owodniowym, nie wiem, czy płaczą, czy nie, że bardzo w to wątpię, ponieważ będzie tam płakać małe dziecko, więc najbardziej logiczne jest to, że zasypiają bez słowa (nie ma sensu rozmawiać ani płakać) płynne medium ... kto cię usłyszy?).
W każdym razie, a to nowość, Po raz pierwszy słyszę, że płód w brzuchu jego matki jest sam. Jeśli chodzi o mój krótki umysł, jeśli płód znajduje się w łonie kobiety, to z nią. W pewnym sensie są to dwa ciała w jednym, jedno karmi drugie, jedno niesie je, kołysze, kołysze, daje jedzenie, ciepło i ochronę. Wszystko smakuje jak mama, wszystko brzmi jak mama (serce mamy, jej jelita, jej głos ...) i w skrócie: nigdy nie będzie mu towarzyszyła mama bardziej niż wtedy, gdy będzie w niej.
Stamtąd powiedzieć, że śpi sam ...
Większość rodziców próbuje spać sama
Pan Estivill mówi, że jesteśmy rodzicami, którzy biorąc je, gdy nie gra, trzymając je w ramionach, śpiewając i kołysząc je oraz karmiąc piersią (i wszystkie te szalone rzeczy, które robią ojcowie i matki, gang głupców), uczymy ich, abyśmy potrzebowali snu .
Jednak ja, który jako pierwszy napisał dwa wpisy z wielu powodów, aby wyjaśnić, że noszenie dzieci w ramionach jest dobre, starałem się, aby moje troje dzieci spało na dobre w gondoli, w wózku lub w Łóżko z nami, ale bez naszej pomocy. Próbowałem i hej, nie było mowy. Przez kilka pierwszych dni wciąż trochę się zakrada, ale potem, kiedy dorosną i są w stanie powiedzieć z okrzykami: „dopóki nie poczuję się bezpieczny, nie zasnę”, ponieważ nie.
Następnie, gdy płaczą, zabierasz je do a) nie budzenia rodzeństwa, b) ponownego zasypiania tak szybko, jak to możliwe oraz c) skorzystaj z faktu, że mam dwie ręce i niesamowitą zdolność uspokajania dzieci w tempie reggae (marnowanie byłoby to zniewagą dla mojego daru). Innymi słowy bierzesz ich, ponieważ płaczą ... nie płaczą, ponieważ zabierasz ich do snu.
Jakie hobby z łyżką, na Boga
Wyjaśnij w XXI wieku, że pozwolenie dziecku lub dziecku płakać samemu w swoim pokoju, dopóki nie zwymiotuje i tak dalej, jest dla niego bardzo delikatną sprawą (grasz typem, chodź). Z tego powodu musimy szukać podobnych przykładów, które mogłyby nas usprawiedliwić, i najwyraźniej dziecko, które uczy się jeść łyżką, jest najlepsze, jakie ma, ponieważ słyszałem to niezliczoną ilość razy i ponieważ słyszałem to również na studiach podyplomowych pediatrycznych Zrobiłem to kilka lat temu, kiedy kobieta, która pracowała z tym mężczyzną, podała nam ten sam przykład łyżki.
Gdy komentują (skomentowali i skomentują), jedzenie zupy łyżką to nawyk, którego powinniśmy uczyć nasze dzieci. Z początku robią to źle, a dzięki nam coraz lepiej. Jeśli dziecko je łyżką śmiertelnie, wina leży po stronie rodziców. Dlatego rodzice powinni nalegać, aby nauczyli się jeść łyżką, a na koniec wszyscy dobrze jedzą, a najlepiej: żadne dziecko nie doznaje traumy jedząc łyżką!
Ale zobaczmy, szczera duszo, dlaczego, u diabła, dziecko doznałoby traumy z powodu nieumiejętności posługiwania się łyżką? Biorą to i biorą jedzenie do ust. Kiedy są małe, ssą metal (lub plastik), ponieważ skręt nadgarstka powoduje opadanie zawartości. To nie sprawia, że płaczesz, co jest zaskakujące. Próbują więc, dopóki się nie zmęczy, i nie wezmą tego rękami. Z czasem sami się uczą, a nikt ich nie uczy.
Ja przynajmniej Nie nauczyłem moich dzieci jeść łyżką. W rzeczywistości ciężko byłoby mi nauczyć się jeść łyżką („połóż rękę w ten sposób”, „nie, nie tak, patrz, patrz tak”, „mniej wysunięty nadgarstek”, „nie obracaj ręki” ...), Daj spokój, sami zdają sobie sprawę, że jeśli chcą zjeść łyżkę, lepiej nie tracić z oczu zawartości, gdy podajesz ją do ust.
Potem pamiętam dzieci, kiedy chodzą. Ja też nie nauczyłem ich chodzić, a oni nauczyli się sami. Nie wchodząc dalej, Nigdy nie nauczyłem ich spać, zarówno starsi, jak i średni śpią sami i robią to całą noc. Czy nie jest tak, że ten człowiek udaje, że kilkumiesięczne dzieci śpią jak kilkuletnie dzieci?
PS: Dzięki Anamare za podpowiedź.
