Zegary domowe oznaczają ten sam czas dla wszystkich członków rodziny. Jednak to rodzice najbardziej kontrolują czas i harmonogramy, a także ci, którzy również chcą kontrolować życie naszych dzieci, aby mogły robić to, co muszą, w chwili, gdy chcemy, aby to zrobili. „Wejdź pod prysznic”, „Jedz”, „Ubierz się” i podobne polecenia są codziennie werbalizowane przez rodziców i zawsze oczekujemy tego samego, ślepego posłuszeństwa ipso facto.
Zaskoczeni zostajemy, gdy zamiast robić rzeczy, odpowiadają nam „Teraz idę!” i potrzebują czasu, by przyjść, kiedy mówią „chwila!” i poświęć czas, aby nas wysłuchać lub „Poczekaj trochę!” i na pewno każe nam czekać. Zaskoczeni, a niektórzy rodzice nawet się denerwują, ponieważ „teraz jest TERAZ”, ponieważ „nie czekaj, nie czekaj” i „ani chwila, ani nic, nie przychodź teraz!”. Łaska tej sprawy polega na tym, że nie zdajemy sobie z tego sprawy, rodzice najwyraźniej nie możemy się doczekać, kiedy się do tego przyzwyczają.
Ile razy dzwonią do ciebie?
Stań chwilę, aby pomyśleć ile razy w ciągu jednego dnia twoje dziecko może do ciebie zadzwonić. „Mamo!”, „Tato!” Przestań się zastanawiać, ponieważ wie, jak powiedzieć mamie i tacie, ile razy dzwonił do ciebie. Cóż, teraz przestań myśleć o tym, ile razy zdarzyło Ci się zadzwonić natychmiast, bezzwłocznie, na miejscu. Możliwe, że gdy twój syn lub córka była dzieckiem, od razu przyszedłeś. Możliwe, że natychmiast porzuciłeś to, co zrobiłeś i poszedłeś zobaczyć, czego chciał, ale jest bardzo możliwe, że wraz ze wzrostem czasu, który każesz mu czekać, również urósł.
Jak długo to trwa?
O to mi chodzi. Kiedy do ciebie zadzwonią, Jak długo to trwa? Są rodzice, którzy spędzają dzień w „Idę!”, „Chwileczkę!” i „Poczekaj trochę!”, co zmusza twoje dzieci do czekania. Są tacy, którzy później nawet nie przyjdą, jeśli dziecko nie nalega. Jesteśmy prawdziwymi mistrzami sceny, dlatego nasze dzieci muszą czekać, ponieważ robimy coś nieosiągalnego. Cóż, w obliczu takiej lekcji, w obliczu takiego przykładu, czy chcemy, aby w tej chwili zwracali na nas uwagę?
Tak, chcemy, ale niesprawiedliwe. Nie dzieje się tak dlatego, że kiedy do nas dzwonią, robią to, ponieważ uważają, że ważne jest, abyś poszedł (nawet jeśli nie wydaje ci się ważne, co robią), tak jak kiedy do nich dzwonisz, robisz to, ponieważ wydaje się ważne, aby przyszli i robili to, co robią Powiedz im, co mają zrobić (nawet jeśli nie uważają, że to ważne).
Czy w tej chwili musimy na nie zwrócić uwagę?
Nie mówię tego, nie przechodźmy teraz do drugiej skrajności. Próbuję powiedzieć, że za każdym razem, gdy każą nam czekać, robią to, ponieważ, lub to, co robią, jest ważne, albo potrzebują więcej minut, aby zakończyć, lub to, co im powiesz, że muszą zrobić, nie mają najmniejszego ochoty, a ty Sprawiają, że musisz czekać z bardzo wyraźnego powodu: nauczyli się zmuszać cię do czekania na wszystkie czasy, które zmusiłeś do czekania. To nie jest zemsta, to staż, to cecha socjalizacji, mimiki, wiedzy o tym, jak działają relacje międzyludzkie, wiedząc, że kiedy ktoś o coś poprosi, możesz, „poczekaj chwilę”, zrobić to kilka minut później
Gdzie chcę przybyć?
Cóż, do tego stopnia, że rodzice zdają sobie sprawę, lub my zdajemy sobie sprawę, że dzieci po prostu robią to, co widzą i słyszą, i że są w stanie decydować, co wolą robić przez cały czas. Jeśli nie zwracają na nas dużej uwagi, może zmuszają nas do czekania powinniśmy trochę przeanalizować, jak się zachowujemy, kiedy do nas dzwonią. Jeśli zrobimy to samo, nie możemy narzekać. Zmieńmy się, zacznijmy zwracać na nie więcej uwagi i brać je pod uwagę, a może w końcu zrobią to samo. A jeśli nie może tak być, ponieważ nie jesteśmy w stanie zawsze odpowiedzieć na wasze wezwania, że mamy także życie, obowiązki i obowiązki, musimy być bardziej tolerancyjni, gdy każą nam czekać.
