Często matka przyprowadza dziecko do pediatry i mówi symptomy, że jest chora, gdzie boli lub co widzi, i jako druga wątpliwość pyta o apetyt, ponieważ „poza tym wydaje się, że ostatnio nie ma jeść za dobrze ”.
Na ten drugi zarzut zwykle odpowiada się „oczywiście, że jest źle, normalnie nie jest się zbyt głodnym”, a czasami mówią nam „już, ale to jest przed chorobą”, a jednak Powód jest zwykle taki sam, nawet jeśli wcześniej nastąpiła utrata apetytu. I dzieje się tak, ponieważ brak apetytu i choroby zwykle idą w parze.
Zmniejszenie głodu jako ostrzeżenie o chorobie
W 1939 r. Clara M. Davis przedstawiła badanie, które powinno zmienić zalecenia dotyczące karmienia dzieci i jeszcze się nie udało (dzieci powinny jeść na żądanie). W badaniu, o którym rozmawialiśmy tutaj kilka lat temu, Davis postanowił przetestować hipotezę, że dzieci znały lepiej niż dorośli jedzenie, którego potrzebowali, zarówno pod względem ilości, jak i jakości.
Opiekując się 15 dziećmi w czasach głodu, dziećmi niedożywionymi, z krzywicą itp., Między 6 a 11 miesiącem życia, już odsadzonych, z którymi był tymczasowo między 6 miesiącem a 4 i pół roku, postanowił je zostawić im misja decydowania o tym, co mają jeść. Oczywiście dzieci były kontrolowane przez cały czas na poziomie zdrowia, na wypadek gdyby hipoteza była nieważna.
Zawsze podawano im jedzenie w izolacji, bez sosów, z reprezentacją wszystkich grup żywności: nabiału, owoców, białek zwierzęcych, zbóż, warzyw i roślin strączkowych.
Zobaczyli, że każde dziecko stosuje inną dietę, ale to wszyscy stosowali zbilansowaną dietę. Zobaczyli, że wszystkim znów udało się dobrze odżywić. Zobaczyli, że kalorie, które wypili, były zawsze wystarczające, nie przy każdym posiłku, ale przez cały dzień. Widzieli upływający czas bez picia mleka, ale nie wpłynęło to na ich mineralizację kości.
Oni też widzieli i wreszcie przechodzę do tego tematu dzisiaj kiedy dziecko było chore, jego apetyt zmniejszył się 24 lub 48 godzin przed chorobą i wyzdrowiał około 12 godzin przed całkowitym ustąpieniem choroby. Oznacza to, że zmniejszenie głodu przed chorobą zawsze miało miejsce, a Davis i pozostali opiekunowie dowiedzieli się, że to dziecko zachoruje następnego dnia lub dwóch dni później.
Ale strzeżcie się, aby to wyjaśnić, nie jest tak, że dzieci nagle przestały jeść, ponieważ nie chciały, aw konsekwencji - nie jedząc - zachorowały. To, że ciało już coś inkubowało, a jednym z pierwszych objawów była (i, jeśli mówimy teraz) utrata apetytu.
Ale nie wszystkie dzieci tracą głód
Jednak obecnie nie wszystkie dzieci tracą głód, a może nie wszystkie matki zdają sobie sprawę, że jedzą mniej. Na przykład w moim domu, ponieważ nasze dzieci jedzą „na żądanie”, a to oznacza, że siedzą przy stole, aby zjeść i zjeść tyle, ile chcą (co zwykle jest mniej niż byśmy chcieli, przynajmniej w tym przypadku dwóch maluchów), nie zwracamy uwagi na utratę apetytu, chyba że są one bardzo widoczne. Faktem jest, że, jak mówię, są dzieci, które dużo jedzą, będąc zdrowym, a kiedy zachorują, jedzą to samo. Oczywiście Jest to również normalne.
Czy powinniśmy zakładać, że mogą schudnąć?
„Ok, ale on traci na wadze” - mówią czasem matki, logicznie zmartwione. I to prawda, zgodnie z obrazem, że dziecko cierpi, zgodnie z upływającymi dniami i tym, co przestaje jeść schudnąć. A jeśli matka jest jedną z tych, którym zależy, ponieważ jej dziecku trudno jest ją zdobyć, wyobraź sobie łaskę, która może nagle sprawić, że straci 300 lub 400 gramów, jeśli nie więcej.
Ale nie ma innego, nie ma pigułek, które sprawiłyby, że dziecko wyzdrowiało z głodu i jedzenia, ani witamin, które zmieniłyby jego apetyt (cóż, jest coś, ale działają na poziomie mózgu lub mają inny główny efekt i są głodni jako efekt uboczny, wraz z innymi efektami ubocznymi ...). Więc jak choroba i brak apetytu są zwykle ze sobą powiązaneJeśli dziecko nie jest głodne i traci na wadze, musimy założyć, że istnieje.
Zaoferujemy ci jedzenie, podamy ci drinka i to on pije tyle, ile wchodzi. Zwykle traci się na wadze wyzdrowieć szybko, dopóki nie osiągnie wagi, że dziecko nie zachoruje, w którym to czasie zysk ponownie ustabilizuje się.
Jeśli zobaczymy, że ten dzień nie nadejdzie, tego dnia, kiedy powróci do jedzenia i że dziecko traci dużo na wadze, powinniśmy oczywiście udać się do pediatry. Ale to zwykle się nie zdarza: chore dziecko, z leczeniem lub bez leczenia, jeśli go nie potrzebuje, leczy i odzyskuje apetyt. Nie ma już tajemnicy.
