Niemowlęta badają swoje otoczenie ustami i nierzadko dzieci gryzą to, co jest w ich zasięgu (nawet gdy ssą!). Ale… dzieci gryzą około dwóch lub trzech lat inaczej, nie z chęcią odkrywania, ale jako przejaw twoich uczuć lub pragnień.
Powody, dla których gryzienie dzieci różnią się między sobą. Niektóre małe gryzą się z frustracji lub mogą to zrobić po prostu, aby chronić to, co uważają za swoją własność. Inne dzieci robią to, gdy czują się zagrożone, przytłoczone lub gorsze pod względem siły lub zdolności werbalnych. Mogą również udawać, że zwracają uwagę osoby dorosłej, rodziców lub opiekunów.
Mogą gryźć przedmioty, gryźć siebie, a częściej gryźć inne dzieci lub osoby starsze. Jeśli takie zachowanie się pojawi, musimy spróbować wykryć przyczynę problemu i wykonać kilka kroków, aby w miarę możliwości zapobiec ponownemu wystąpieniu problemu.
Zidentyfikuj przyczynę gryzienia. Rodzice i wychowawcy muszą obserwować szereg zmiennych, które pomogą nam ustalić przyczynę problemu, aby działać właściwie. Na co musimy patrzeć?: O której godzinie gryzą więcej, o której godzinie, w jakich czynnościach (grupa, osoba ...), jeśli gryzą najbliższą lub szukają „ofiary”. Jeśli zrobią to, aby coś zdobyć, aby się bronić lub jako zwykły sposób interakcji z kolegami z klasy
Naucz się rozpoznawać znaki wskazujące, że dziecko ma zamiar ugryźć.
Unikaj lub dostosowuj jak najwięcej tych sytuacji (zapobieganie), oferując alternatywy lub kontroluj je bezpośrednio, ucząc małego, który gryzie, by działał inaczej.
Jeśli osiągniemy to, że dziecko w sytuacji ryzyka jest kontrolowane i nie gryzie, będziemy musieli wzmocnić to zachowanie, aby było tego świadome i mogło je powtórzyć.
Co zrobić, gdy moje dziecko gryzie?
Jeśli dziecko już gryzie (i robił to wielokrotnie, to znaczy, że zachowanie to wydłuża się z czasem i nie jest po prostu odosobnionym ugryzieniem), co możemy zrobić?
Musimy natychmiast i zdecydowanie kierować zachowaniem, ustanawiając normę „Zabrania się gryzienia”Gryzienie nie jest grą, boli.
Skupimy uwagę na „ofierze”, ponieważ to ją zraniło i musimy zobaczyć, że jest w porządku. Gorzki musi zrozumieć, że skrzywdził i że nie jest to dobry sposób na zwrócenie uwagi, że zależy nam na tej drugiej osobie, która doznała ukąszenia. Gryzienie nie daje dobrych rezultatów tym, którzy to robią (nie dostanie na przykład zabawki, jeśli tego właśnie chciał i dlatego gryzie), ponieważ martwimy się o osobę ranną i rozliczamy to zachowanie.
Jeśli ten mały, który gryzie, wciąż jest zły, postaramy się uspokoić, zabierając go do miejsca, w którym jesteśmy sami, gdzie możemy trzymać go w ramionach, jeśli jest zdenerwowany ... Musimy go uspokoić, próbując powstrzymać go przed gryzieniem lub uderzeniem, trzymając go mocno, ale delikatnie i rozmawiając z nim. W końcu, gdy jest spokojnie, możemy spokojnie rozmawiać i wyjaśniać to, co wskazaliśmy w poprzednich punktach.
Lepiej jest mówić bardziej szczegółowo na ten temat, gdy dziecko jest spokojne, jeśli nadal jest zdenerwowany lub płacze, prawdopodobnie nie będzie słuchać tego, co mówimy. Im starsze dziecko, tym lepiej może nam odpowiedzieć na temat przyczyn gryzienia, ale nigdy nie jest „gorące”. Rozmowa jest bardzo ważna w każdej chwili z naszymi dziećmi, ale szczególnie w tych delikatnych sytuacjach.
Takie zachowanie ma dla niego negatywne konsekwencje, takie jak nieosiągnięcie zabawki, której chciał (przynajmniej na razie) lub oderwanie się od przyjaciół, ponieważ ich skrzywdziło. Musisz spojrzeć na to, co się stało w każdym przypadku, ponieważ za każdym razem będziemy musieli działać inaczej.
Jeśli dziecko jest już w stanie werbalizować sytuację, wygodnie jest dołączyć do „gryzaka” i jego „ofiary”, aby porozmawiać o sytuacji, próbując wyjaśnić przyczyny, co czują i że dziecko, które ugryzło, przeprasza, jeśli w końcu zrozumie szkody, które wyrządził.
Musisz wyjaśnić dziecku, że zranienie nie jest dobrym sposobem na rozwiązanie konfliktu. Oczywiście tutaj rodzice głoszą przykład, a naszą edukacją musi rządzić, między innymi, przesłanka miłości i niestosowania przemocy.
Nie nazywaj dziecka „brutalnym”, „gryzakiem” ani jakimkolwiek negatywnym przezwiskiem, ponieważ poczuje się wzmocniony w ten sposób. Lepiej omówić ten problem między rodzicami, gdy dziecko nie jest obecne.
Wreszcie to widzimy powody, dla których dziecko gryzie, są bardzo różnorodne ale wyraźniejsze jest to, że maluch w pewien sposób odczuwa strach lub groźbę, tak jak ten, który przyjmuje ugryzienie, jest zagrożony.
Ugryzienie jest zwykle reakcją impulsywną w czasie, gdy dziecko nie opracowało jeszcze innych strategii (werbalnych i behawioralnych) rozwiązywania konfliktów, ukierunkowania swoich uczuć ... Należy dążyć do tego, aby dziecko przekierowało to bolesne zachowanie.
