Chociaż często pozostaje niezauważony, ponieważ trudniej go wykryć niż u starszych dzieci lub dorosłych, dzieci również popadają w depresję opublikowane przez argentyńską gazetę w bardzo interesującej notatce dla wszystkich rodziców.
Dlatego „musimy być bardzo uważni na wskazówki, które dają nam ich rozwój emocjonalny i fizyczny, aby wiedzieć, czy cierpią”, wyjaśnia Francisco Palacio Espasa, szef Służby Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Genewie.
Kiedy więź emocjonalna między dzieckiem a resztą rodziny jest pozytywna, dziecko jest szczęśliwe, jest szczęśliwe, pewne siebie, cieszy się tym, co otrzymuje, pyta ludzi wokół niego i odpowiada z przyjemnością.
Przeciwnie, gdy ta więź afektywna jest ujemna, znajduje to odzwierciedlenie głównie w zaburzeniach nastroju i rozwoju.
Jak uświadomić sobie, że jesteś w depresji? Smutek nie oznacza, że dziecko płacze przez cały dzień, najbardziej wyraźnym objawem depresji jest apatia i zahamowanie w inicjatywie. Przygnębione dziecko uśmiecha się bardzo mało lub nie uśmiecha się, wydaje się nie reagować na oferowane bodźce i nie reaguje, jeśli zostanie pozostawione nieznajomemu. Dzieci z depresją często mają również pewne opóźnienie rozwojowe bez innych widocznych przyczyn, takich jak na przykład brak chodzenia przed 17-18 miesiącami lub brak rozmowy przez dwa lata, trudności z zasypianiem i karmieniem.
Jedną z przyczyn depresji u niemowląt jest depresyjna matka. Kiedy depresja matki jest łagodna, problem zwykle rozwiązuje się dzięki dobrej interwencji terapeutycznej. Jednak gdy depresja jest przewlekła, a matka przez długi czas wykazuje dystans, drażliwość i bardzo zepsute, dziecko może rozwinąć wielką apatię, odwiązanie, dystans emocjonalny, być bardzo mało wymagającym i powodować poważne opóźnienia w symbolizacji i w rozwoju
Znaczenie relacji dziecka z rodzicami dla uniknięcia depresji jest jasne. Chociaż istnieją czynniki zewnętrzne, które mogą wpływać na sytuacje dziedziczne lub ekstremalne w rodzinie, takie jak separacja, utrata, porzucenie, żal itp.
