Skamieniałą miednicę zastosowano do analizy rodzajów porodu, które miały kobiety neandertalskie, i wniosek jest taki rodzenie w tym czasie było praktycznie tym samym, co robienie tego teraz.
Skamielina została znaleziona w 1929 r. W Tabún w Izraelu i posłużyła do przeprowadzenia badań opublikowanych w cyfrowym wydaniu „Proceedings of the National Academy of Sciences” (PNAS), porównując miednicę z obecną kobietą.
Miednica została już zrekonstruowana i zbadana dwukrotnie od czasu jej spotkania i stwierdzono, że neandertalskie dzieci rodziły się przy użyciu tej samej techniki rotacyjnej co obecne kobiety, jednak nie było to całkowicie rozstrzygające z powodu stwierdzonej już niekompletności że brakuje między innymi kości krzyżowej. Skamielina została ponownie odbudowana, tym razem wirtualnie (można zobaczyć obraz nowej rekonstrukcji w tym akapicie), a tym razem wyniki pokazują, że kobieta neandertalska miała bardziej prymitywny mechanizm dostarczania, który nie pozwolił noworodkowi obracać się w miarę jak przechodziło przez kanał rodny.
U dzisiejszych kobiet kształt kanału zmienia rozmiar i orientację od wejścia do wyjścia, zmuszając dziecko do obracania się podczas porodu, ułatwiając wyjście.
Najwyraźniej te zmiany w miednicy powstały z pozycji stojącej i potrzeby porodu dzieci o dużych mózgach.
Pomimo tych oczywistych różnic kanał u obecnych kobiet i neandertalczyków ma praktycznie taki sam rozmiar jak dziecko, dlatego sugeruje się, aby narodziny kobiety neandertalskiej były prawie takie same jak narodziny obecnej kobiety.
Niektórzy badacze byli przeciwni tej teorii, na przykład Karen Rosenberg, paleoantropolog z University of Delaware i inni koledzy. Antropolog Marcia Ponce de León z Uniwersytetu w Zurychu w Szwajcarii mówi: „Biorąc pod uwagę słabą ochronę miednicy Tabún, jest to śmiałe twierdzenie”.
Zgadza się jednak z tym „poród był równie trudny u neandertalczyków, jak u współczesnych ludzi”, z obrotem lub bez.
