Jak skomentowałem kilka dni temu, kiedy zastanawiałem się nad zmartwionymi mamami i spokojnymi mamami, ojcowie zapisują się również do jednego z tych trendów w opiece nad dziećmi: są zmartwieni lub cierpiący rodzice i spokojni rodzice.
Idealnie, tatusiowie i matki powinni się uzupełniać, aby nie być całkowicie cierpionym lub całkowicie spokojnym, ale przede wszystkim, aby uniknąć okazjonalnego szoku. Ponieważ wydaje mi się, że ciągle trudno będzie zmierzyć się z dwoma sposobami opieki nad dziećmi.
Podany przeze mnie przykład dotyczący mojego współpracownika jest dość jasny. Nalega, żeby założyć kurtkę na dziecko, umyć ręce, zmienić miejsce, żeby, jeśli nie będzie jej zimno ... Pytania, które grzecznie się rozmyślam. Ale widziałem ją tylko przez chwilę w pracy z dzieckiem.
Czy możesz sobie wyobrazić, co to musi być gdybyśmy byli razem przez cały dzień lub weekend? Z pewnością żadna z moich odpowiedzi nie byłaby tak życzliwa, ani nie pozostałaby poza pytaniem. Wyobrażam sobie, że tak właśnie musi być, gdy spokojny tata i zmartwiona mama spotykają się w domu lub odwrotnie.
Konfrontacja jest nieunikniona, choć na pewno różnice w czasie są ograniczone dla dobra pary i oczywiście dziecka. To, co możemy nazwać procesem „wzajemnego zarażenia”, a także uczenia się, które odbywa się wspólnie, gdy nowy członek przybywa do rodziny.
Wszyscy, w mniejszym lub większym stopniu, myślę, że robimy to, wychowując dziecko, a nie tylko w sprawach troski lub spokoju. W dobie stylu dochodzi też do niepisanych umów dotyczących ubierania dziecka lub wyboru najlepszego czasu kąpieli, podając dwa dość trywialne przykłady.
Co zrobić, jeśli się zderzymy?
Jeśli ojciec się martwi, a matka jest spokojna lub odwrotnie, myślę, że podstawową rzeczą, aby uniknąć ciągłych konfrontacji, byłaby postawić się na miejscu drugiego jak najwięcej. Zrozum, jakie są powody tego niepokoju lub spokoju. Lub, jeśli się nie rozumieją, przynajmniej ich wysłuchaj.
Mów szczerze (klucz do każdego związku) o tym, co nas martwi lub jest obojętne, podając nasze powody. A kiedy mówię, mówię: słuchaj, bo robienie głuchych uszu jak ktoś, kto słyszy rzekę, jest bezwartościowe.
Najważniejszą rzeczą, którą myślę, jest myślenie i uświadomienie sobie, że oba działają w ten sposób, ponieważ Uważają, że jest to najlepsze dla twojego dziecka. Dlatego właściwe może być poddanie się życzeniom drugiej osoby przy więcej niż jednej okazji.
Jeśli w parze mamy różne skrajności, przechodząc od zwykłego cierpienia lub spokoju i osiągając obsesję z jednej strony i nieprzytomność z drugiej, zapewnione jest starcie i w codziennym związku istnieje pole minowe. Będziemy musieli złagodzić postawę, jeśli nie chcemy angażować się w bitwę.
Czy jest więcej zmartwionych ojców czy cichych ojców?
Nie wierzę, że zmartwienie lub spokój zależą od płci. Chociaż w moim otoczeniu Znam więcej przypadków spokojnych rodziców, Myślę, że zainteresowani rodzice mogą być równie liczni w wyniku twoich komentarzy. To prowadzi mnie do zapamiętania zabawnej „klasyfikacji” różnych typów rodziców w gabinecie pediatry.
Ponieważ „tata internetowy”, ten, który ma listę objawów, które widział w Internecie, byłby przykładem zmartwionego ojca, podobnie jak „cierpiący tata”. To są ci, którzy chcą przeczytać i poszukać wszystkich możliwych informacji, aby wiedzieć nie tylko rozwój dziecka (w tym zapisuję się, myślę, że jest to ważne i, w słusznej mierze, bardzo korzystne), ale także wszelkie anomalie, które myślą i że Naprawdę nie ma.
Z drugiej strony mielibyśmy „ojca posągu”, który nic nie mówi, lub „ojca wysłanego”, który idzie na pogotowie, ponieważ jego żona twierdzi, że według niego syn nie jest niczym złym. Idą bardzo cicho. Teraz możesz uciszyć się z powodu ignorancji lub dlatego, że przeszedłeś już podobną sytuację, a objawy nie są poważne ...
Jaki profil rodziców jest bardziej obfity? Szczerze mówiąc, nie wiedziałbym, jak to powiedzieć, sprawa może być sprawiedliwie rozłożona i bądź najlepszy, aby uzupełnić zmartwione i spokojne mamy, które, jak myślę, również są dystrybuowane ...
W każdym razie niuanse są liczne i jak w każdej klasyfikacji, nasi partnerzy i my możemy zapisać się na jedną lub drugą skrajność, w zależności od sytuacji. Na przykład mogę być spokojny, jeśli dzisiaj mój syn nie ma dużego apetytu, ale martwię się, że jego ręce będą zawsze czyste.
Ale bez wątpienia wszyscy znamy przykłady zmartwionych ojców i cichych ojcówJak myślisz, co jest najczęstsze?
Zdjęcia | Ed Yourdon (Flickr), Jeannie i Preston w Flickr In Babies i nie tylko | W zakładzie położniczym: rodzaje ojców i matek, rodzaje rodzin
